Η πλατεία του χωριού μας ''Το μπαλκόνι του Αιγαίου''.

      Είναι κοινά αποδεκτό ότι η πλατεία του χωριού μας μετά από τις παρεμβάσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου Παπάδων, της κοινότητας Παπάδων, του πρώην δήμου Νηλέως (επί δημαρχίας Γιάννη Περήφανου), της εκκλησίας, και την εθελουσία εργασία των χωριανών μας βελτιώθηκε αισθητά.

     Πέραν της θρησκευτικότητας του χώρου που προσδίδεται από την ύπαρξη, για εκατοντάδες χρόνια, του ενοριακού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, απέκτησε   πολιτιστική και κοινωνική ταυτότητα αφού γίνονται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

     Επιπλέον απέκτησε και καλλιτεχνική φυσιογνωμία με αγροτικό συμβολισμό, μετά την υλοποίηση από τον Πολιτιστικό Σύλλογο    της εικαστικής ιδέας του συμπολίτη μας Κων/νου Βρέττου.

     Είναι αναμφίβολα η ωραιότερη πλατεία της Βόρειας Εύβοιας  λόγω  της περίοπτης θέσεώς της με απέραντη θέα προς τις Σποράδες ( Σκιάθος, Σκόπελος, Αλόννησος, Πιπέρι, Παναγιά, Σκάτζουρα, Σκύρος ).                            Επίσης φαίνεται η Χαλκιδική και το Άγιο΄Ορος όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Δυτικά έχει θέα προς το περιβόητο δρυοδάσος εκτάσεως 10.000 στρεμ. (από τα ωραιότερα δάση της Μεσογείου σύμφωνα με την εφημερίδα <<Τα Νέα>>) και το ανάγλυφο των παρακείμενων και ευρύτερων ορεινών όγκων.

     Μάλιστα οι τουριστικοί χάρτες αναφέρονται στην πλατεία μας που την χαρακτηρίζουν << μπαλκόνι και στολίδι του Αιγαίου>>!

     Ειδικότερα επί δημαρχίας Γιάννη Περήφανου (1999 - 2006) του δήμου Νηλέως και Προέδρου του χωριού Κων/νου Περήφανου αγοράστηκε το οίκημα Δημητρίου Ζέρβα και το οικόπεδο του Γιάννη Ραβανού (τραυματία)

      Επί προεδρίας Γιάννη Βρέττου (1979 -1986) επιχειρήθηκε η αγορά των δυο (2) κτιρίων ιδιοκτησίας των αποβιωσάντων αδελφών Γεωργίου Αντωνίου και Χρήστου Αντωνίου, αλλά δυστυχώς δεν κατέστη δυνατή η διεύρυνση της πλατείας λόγω της άρνησης πώλησης των εν λόγω ιδιοκτησιών.

     Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι ο σημερινός ιδιοκτήτης του ενός κτιρίου Γιάννης Αντωνίου του Γεωργίου επιθυμεί έναντι τιμήματος να μεταβιβάσει την ιδιοκτησία του στο Δήμο για τη διεύρυνση της πλατείας.

      O άλλος σημερινός ιδιοκτήτης Γεώργιος Αντωνίου του Χρήστου (Πρόεδρος για 3η τετραετία του χωριού), τον οποίο εκτιμώ και βοηθώ στο σημαντικό έργο του (γραμματειακή υποστήριξη κτλ), φρονώ ότι θα θελήσει να μεταβιβάσει και αυτός το ακίνητό του στο δήμο, αναλογιζόμενος το γενικό συμφέρον του χωριού (η διεύρυνση της πλατείας αποτελεί καθολικό αίτημα όλων των κατοίκων) και το ηθικό βάρος αυτής της πράξης, αφού οι κάτοικοι στην πλειοψηφία τους τον τιμούν με την ψήφο τους.

     Επιπλέον θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια αγοράς και του εφαπτόμενου με την πλατεία ακινήτου ιδιοκτησίας Κων/νου Δημητρίου για τη δημιουργία χώρου στάθμευσης οχημάτων και αμφιθεατρικού χώρου τέλεσης πολιτιστικών εκδηλώσεων  και να δοθεί  το όνομα του σκηνοθέτη -  ηθοποιού <<Αλέξη Δαμιανού>> που  δημιούργησε σπουδαίο πολιτιστικό έργο στα 30 και πλέον χρόνια ζωής του στο χωριό μας. Σε περίπτωση που δεν καταστεί  δυνατή η αγορά αυτού του ακινήτου να ψηφιστεί από τον Δήμο, με εισήγηση της Κοινότητας Παπάδων, μια πράξη κανονιστικού και πολεοδομικού περιεχομένου, ώστε να μην επιτρέπεται  η απόκρυψη της θέας της πλατείας προς το Αιγαίο σε περίπτωση ανέγερσης οικοδομών.

     Καθόσον αφορά την εκκλησία θα μπορούσε να γίνει αφαίρεση των σοβάδων και αρμολόγηση της πέτρας στα πρότυπα του Δημοτικού Σχολείου.

     Για την κατασκευαζόμενη παιδική χαρά στην πλατεία η γνώμη μου είναι να παραμείνει στον χώρο του Νηπιαγωγείου, όπου πληρούνται οι απαραίτητες προδιαγραφές λειτουργίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Στο χώρο που κατασκευάζεται η παιδική χαρά προτείνω την αλλαγή της χρήσης και της ανέγερσης γραφείου του Πολιτιστικού Συλλόγου και αναψυκτηρίου.

     Γενικά νομίζω ότι χρειάζεται μια εξειδικευμένη χωροταξική και αρχιτεκτονική μελέτη ανάπλασης της πλατείας  για την αποφυγή άναρχων και μη συμβατών παρεμβάσεων.

     Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι όλοι μας έχουμε την υποχρέωση και την ευθύνη να διαφυλάξουμε  και να αναδείξουμε περισσότερο  αυτό το στολίδι του χωριού μας, ακόμη και εμείς οι ηλικιωμένοι που η ζωή μας γέρνει προς το τέλος, αλλά οι ζωηρές παιδικές αναμνήσεις  και οι ανησυχίες μας για το μέλλον του, μας κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον μας …!

17.92022

Γεώργιος Αναγνώστου