Το πέρασμα στα Λυκοσάνιδα, στο Μελίσσι και στο Αγριομέλισσο (καταρράκτες) 2013

Μια ιδέα του Νίκου Αφένδρα, της Γεωργίας Πασσά, του Γεωργίου Σεφέρη και της Άννας Μουσιάρη, για το πέρασμα στην άγρια και ανεξερεύνητη φύση στην περιοχή που περιγράφεται παραπάνω, πραγματοποιήθηκε σήμερα, με τη συμμετοχή 26 ατόμων, σε μια τετράωρη καταπληκτική  και μαγευτική διαδρομή,  που χάραξαν και προετοίμασαν  υποτυπωδώς ο Γιώργος Σεφέρης, ο Νίκος Αφένδρας,  ο Χρήστος Αναγνώστου, ο Γιάννης Γεωργίου, ο Βασίλης Σεφέρης και ο Νίκος Σταμούλος.

 

Ο περίπατος κατά μήκος της κοίτης και παραποτάμια με ανοδική πορεία από το Μελίσσι, το Αγριομέλισσο και τη Γρανίτσα ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακός... Μείγμα 'αγριων δένδρων από πανύψηλα πλατάνια, ελάτια, σκλήθρα, γκι, ίταμοι και αργοί  συνθέτουν το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο....

 

Η χαρά μας απερίγραπτη...Η ψυχή μας αιχμαλωτίστηκε από την μαγεία της φύσης......Αυθόρμητα γέλια και χαρές ενώθηκαν αρμονικά με τα κελαδήματα των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων των δένδρων και το βουητό των νερών του ποταμού και των  καταρρακτών...

 

Τα μικρά διαλείμματα ξεκούρασης στα οποία προσφέρθηκαν από τις γυναίκες σπιτικά εδέσματα και ντόπιο τσίπουρο δυνάμωσαν τις αντοχές μας...

 

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι γυναίκες μας εξέπληξαν με την αντοχή τους, την τόλμη και την ευχάριστη διάθεση, παρότι η διαδρομή ήταν πολύωρη και σε ορισμένα σημεία έχει υψηλό δείκτη δυσκολίας.

Ιδιαίτερη αναφορά κάνουμε στη συμμετοχή της χαριτωμένης μαθήτριας του Δημοτικού Σχολείου Χαράς Φεργαδή, η οποία απέσπασε τις καλύτερες κριτικές και την άριστη βαθμολογία των συμμετεχόντων.
 

Ελπίζουμε το πέρασμα στην μαγεία της φύσης μέσω της ανωτέρω διαδρομής...και των ελπιδοφόρων και χαρμόσυνων μηνυμάτων που μεταδίδει... να καθιερωθεί και να προβληθεί όπως αξίζει, ώστε να μπορούν να το απολαμβάνουν οι ντόπιοι και οι επισκέπτες μας...  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

  

 

  

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

Το πέρασμα στα Λυκοσάνιδα - επόμενη μέρα

σχόλιο της Γεωργίας Πασσά

 

Μόλις 2 ημέρες πέρασαν από την Κυριακή και το μυαλό μας είναι ακόμα εκεί..

Το Πέρασμα στα Λυκοσάνιδα 2013, μας αντάμειψε απλόχερα....

Ξύπνησε συναισθήματα...γέμισε το μυαλό και την καρδιά εικόνες..έφερε ανοιξιάτικες μυρωδιές.. τους ανθρώπους μέσα στην φύση....

Εκείνο το πρωινό, 26 ανήσυχοι πεζοπόροι, είδαν τον ουρανό γαλανό..χωρίς σύννεφα.. ένιωσαν τον ορίζοντα ζεστό να τους καλωσορίζει και ξεκίνησαν για το σημείο συνάντησης..

Την ανησυχία για βροχή, διαδέχτηκαν οι καλημέρες που έσπαγαν σιγά σιγά την ησυχία τους δάσους.. είναι ακόμα πρωί, και οι περισσότεροι μόλις έχουμε ξυπνήσει..

Δεν αργήσαμε να συγκεντρωθούμε... η αγωνία, η χαρά και τα γέλια μαζί μας..

Ξεκινάμε για αυτό το περιβόητο Μονοπάτι...

10 μόλις λεπτά αργότερα.. οι ιμάντες βγαίνουν από τους σάκους...η καρδιά μας χτυπά στο Μονοπάτι... τα πόδια γλιστρούν..
κ όμως, οι 26 συνεχίζουν ... κατεβαίνουν.. κατεβαίνουν κ αλλο.. κ συνεχίζουν.. Το πέρασμα τους διασταυρώνεται με τα νερά του ποταμού..κ στην συνέχεια με Καταρράκτες..Ο ένας χύνεται μέσα στον άλλον... και φανερώνονται πίσω από δέντρα..ψηλά..πυκνά.. Μέχρι τον μεγαλοπρεπή Δίχαλο..

Τα κεράσματα βγαίνουν από τους σάκους.. Η Ομάδα μια παρέα..

Μετά από 4 ώρες...βρεθήκαμε ξανά στο σημείο της πρωινής μας συνάντησης..
Η επιστροφή κυκλική, μας επέτρεψε να μην αντιληφθούμε ότι η αφετηρία..πλησιάζει.

Μετά από τέτοια εμπειρία δεν θα μπορούσαμε παρά να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για την επόμενη φορά... είτε αναβατώντας στα Λυκοσάνιδα, είτε εξερευνώντας άλλα...Μονοπάτια..

και αυτή θα είναι σύντομα..γιατί τα Κρυμμένα Μονοπάτια..είναι φιλόξενα.. κ ανοιχτά για όλους..

Καλή Αντάμωση