Της γεωπόνου Δέσποινας Αναγνώστου
Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας, στο οποίο απαντάται μεγάλη ποικιλομορφία αναγλύφου, γεωλογικού υποστρώματος και υψομέτρου, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα του. Σε συνδυασμό με το κλίμα που επικρατεί, δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες, οι οποίες ευνοούν την ανάπτυξη σπανίων ή απειλούμενων φυτικών ειδών και υποειδών μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος. Το Quercus euboica, η ευβοϊκή δρυς όπως ονομάζεται κοινώς, είναι ένα από τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα φυτικά είδη της Βόρειας Εύβοιας.
Η Δρυς η Ευβοϊκή είναι ένας θάμνος και ενδημεί στη Βορειοανατολική Εύβοια. Στα χωριά Κερασιά και Παππάδες, η κοινή ονομασία είναι αγριοβελανιδιά, στο χωριό Στράφοι αγριοκαστανιά, ενώ στα Βασιλικά την αποκαλούν Αγριορουπακιά. Πάντα αναφερόμαστε στο ίδιο φυτό, έναν θάμνο ύψους περίπου 3 μέτρων, πολυστέλεχο με κόμη σφαιρικώς πεπλατυσμένη. Τα άνθη εκπτύσσονται συγχρόνως με τα φύλλα. Ανθίζει κατά τον Απρίλιο. Ο καρπός είναι κάρυο με λέπια τριχωτά, τα κατώτερα πεπιεσμένα, ενώ τα ακραία στρέφονται προς τα έξω κατά την ωρίμανση.
Οι περιοχές εξάπλωσης της ευβοϊκής δρυός φαίνεται να έχουν υποστεί συρρίκνωση από την πυρκαγιά του 1977, ενώ οι πληθυσμοί της κινδυνεύουν από τη διαρκή πίεση της βόσκησης. Το ιδανικότερο είναι να βρεθούν μέτρα για την καλύτερη προστασία του Quercus euboica, αυτού του μοναδικού είδους. Μάλιστα το 2011 εγκρίθηκαν 85.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ για τη μελέτη και την προστασία του. Η ποικιλία αυτή της Δρυός είναι μοναδική στην Ελλάδα (θαμνώδης δρυς) και από τις σπανιότερες ποικιλίες στον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου