Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Δεύτερο πέρασμα στα Λυκοσάνιδα και στο Αγριομέλισσο



Μια ιδέα των νέων του χωριού μας ήτοι του Νίκου Αφένδρα, της Γεωργίας Πασσά, του Γεωργίου Σεφέρη και της Άννας Μούσιαρη καρποφόρησε και για δεύτερη φορά πραγματοποιήθηκε, την Κυριακή των Βαίων (13.04.2014), τετράωρη πεζοπορία στην  ανωτέρω περιοχή, στην οποία συμμετείχαν ογδόντα (80) άτομα.

Μετά το εκκλησίασμα στην εκκλησία <<Κοίμηση της Θεοτόκου>> ξεκινήσαμε από τη θέση Κρύα Βρύση (πλησίον του Δασικού Χωριού Παπάδων) με κατεύθυνση τα Λυκοσάνιδα και το Αγριομέλισσο.

Αφού αγναντέψαμε από ψηλά την απεραντοσύνη... του Αιγαίου και τα νησιά των Σποράδων, περάσαμε από τα μαντριά του Ανέστη Λίτσα και κατηφορίσαμε προς το Αγριομέλισσο, απολαμβάνοντας το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο με τη σπάνια χλωρίδα του.

Στη συνέχεια  << βυθιστήκαμε>>  στο ποτάμι και ακολουθώντας την κοίτη του και τους τρεις μαγευτικούς καταρράκτες του ανηφορίσαμε προς την Γρανίτσα και ακολούθως καταλήξαμε στην Κρύα Βρύση, όπου μας προσφέρθηκε νοστιμότατη παραδοσιακή φασολάδα την οποία μαγείρεψαν αφιλοκερδώς οι Κων/νος Σεφέρης, Αλέκος Φεργαδής και Γιάννης Σταμούλος του Γεωργίου, τους οποίους ευχαριστούμε. Επίσης ο Πολιτιστικός Σύλλογος Παπάδων προσέφερε νερά, αναψυκτικά και εδέσματα,

Στη φετινή πεζοπορία συμμετείχαν επίσης ο αρχιτέκτονας της κατασκευής  του Δασικού Χωριού και δημιουργός των μονοπατιών του δάσους δρυός κ. Σπυρίδων Ζίγκερης, ο Πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Χαλκίδας κ. Ταξιάρχης, τα μέλη αυτού και αρκετοί κάτοικοι από την Ιστιαία, την Αιδηψό και άλλες περιοχές.

Όλοι οι συμμετέχοντες έμειναν κατενθουσιασμένοι από τη μαγευτική διαδρομή.

Ευχαριστούμε θερμά όσους συμμετείχαν στην πεζοπορία και ιδιαίτερα τους νέους του χωριού μας για τη διαμόρφωση του μονοπατιού και την οργάνωση της περιπατητικής και περιβαλλοντικής εκδήλωσης,



 

 
 


 
 
 
 
 

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Quercus euboica (Δρυς η Ευβοϊκή)




Της γεωπόνου Δέσποινας Αναγνώστου

Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας, στο οποίο απαντάται μεγάλη ποικιλομορφία αναγλύφου, γεωλογικού υποστρώματος και υψομέτρου, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα του. Σε συνδυασμό με το κλίμα που επικρατεί, δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες, οι οποίες ευνοούν την ανάπτυξη σπανίων ή απειλούμενων φυτικών ειδών και υποειδών μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος. Το Quercus euboica, η ευβοϊκή δρυς όπως ονομάζεται κοινώς, είναι ένα από τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα φυτικά είδη της Βόρειας Εύβοιας.

Η Δρυς η Ευβοϊκή είναι ένας θάμνος και ενδημεί στη Βορειοανατολική Εύβοια. Στα χωριά Κερασιά και Παππάδες, η κοινή ονομασία είναι αγριοβελανιδιά, στο χωριό Στράφοι αγριοκαστανιά, ενώ στα Βασιλικά την αποκαλούν Αγριορουπακιά. Πάντα αναφερόμαστε στο ίδιο φυτό, έναν θάμνο ύψους περίπου 3 μέτρων, πολυστέλεχο με κόμη σφαιρικώς πεπλατυσμένη. Τα άνθη εκπτύσσονται συγχρόνως με τα φύλλα. Ανθίζει κατά τον Απρίλιο. Ο καρπός είναι κάρυο με λέπια τριχωτά, τα κατώτερα πεπιεσμένα, ενώ τα ακραία στρέφονται προς τα έξω κατά την ωρίμανση.

Οι περιοχές εξάπλωσης της ευβοϊκής δρυός φαίνεται να έχουν υποστεί συρρίκνωση από την πυρκαγιά του 1977, ενώ οι πληθυσμοί της κινδυνεύουν από τη διαρκή πίεση της βόσκησης. Το ιδανικότερο είναι να βρεθούν μέτρα για την καλύτερη προστασία του Quercus euboica, αυτού του μοναδικού είδους. Μάλιστα το 2011 εγκρίθηκαν 85.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ για τη μελέτη και την προστασία του. Η ποικιλία αυτή της Δρυός είναι μοναδική στην Ελλάδα (θαμνώδης δρυς) και από τις σπανιότερες ποικιλίες στον κόσμο.

















Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Η Γιορτή της 25 ης Μαρτίου


Της Κυριακής Γεροκωνσταντή, δασκάλας του Δημοτικού Σχολείου Παπάδων


Γιορτή διπλή, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου από τη μια και του Ευαγγελισμού του έθνους από την άλλη. Έπειτα από μια σκλαβιά  400 περίπου χρόνων οι Έλληνες αποφάσισαν να ξεσηκωθούν για να πετύχουν την ελευθερία τους. Ο επίσκοπος  Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης και οι στίχοι του Ρήγα

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή»

ξεσήκωσαν σε ένα γενικό συναγερμό το Έθνος. Τα Δερβενάκια, το Χάνι της Γραβιάς, η Τριπολιτσά, το Βαλτέτσι, η Αλαμάνα, το Σούλι, τα Ψαρά , το Μεσολόγγι  υπήρξαν κάστρα επιτυχιών, τόποι θυσίας και ηρωισμού.

Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Παπάδων τίμησαν με κάθε λαμπρότητα την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.

Από το σχολείο τους  με τη συνοδεία της δασκάλας τους κατευθύνθηκαν στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και τη δοξολογία. Αρκετοί γονείς, συγγενείς, φίλοι κατέκλεισαν τον προαύλιο χώρο της εκκλησίας για να καμαρώσουν τους μικρούς μαθητές που φορούσαν παραδοσιακές στολές. Μετά την κατάθεση στεφάνων ακολούθησε ο πανηγυρικός της ημέρας, τραγούδια και ποιήματα. Στη συνέχεια παρουσίασαν τη ζωή της Μαντώ Μαυρογένους αλλά και της φοβερής ιστορίας του παιδομαζώματος. Η γιορτή έκλεισε με τον εθνικό ύμνο.

Από τα κόκαλα των Ελλήνων ξεπετάχτηκε η λευτεριά.  

Έχουμε χρέος ως Έλληνες να είμαστε άξιοι συνεχιστές της παράδοσης των προγόνων μας. Θα πρέπει ν΄ αγωνιστούμε ώστε το έθνος μας να μην κινδυνεύει ξανά από Εφιάλτες, να μην ανοίξουν ποτέ πια Κερκόπορτες στη χώρα μας και να διαφυλάξουμε την εθνική μας κληρονομιά.

Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821

Τιμή και δόξα στους ήρωες της.