Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Στον αείμνηστο Γιάννη Βρέττο του Κων/νου

 
Σήμερα το BlogSpot θα κάνει μια μικρή αναφορά  σε έναν ιδιαίτερο και χαρισματικό άνθρωπο τον αείμνηστο Γιάννη Βρέττο, ο οποίος  είχε διατελέσει Κοινοτάρχης κατά τα έτη  1979 -1986.
Προσωπικότητα με βαθειά πίστη στα δημοκρατικά ιδεώδη,, φιλοπρόοδος, κοινωνικός, φιλάνθρωπος, και φιλόξενος διακρίνεται για την ευγλωττία  και την απλότητά του.
Ως κοινοτάρχης  δραστήριος, ασχολείται   εντατικά με την  επίλυση των τοπικών προβλημάτων.
Το σημαντικότερο  έργο που εκτελείται επί των ημερών του και φέρει τη σφραγίδα του είναι η ύδρευση  από τις πηγές <<Λιβροχίδια>>.
Οραματίζεται και πιστεύει ότι η πρόοδος του χωριού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη  του παραλιακού οικισμού Ξηροποτάμου. Δυστυχώς όμως παρά τις προσπάθειές του,  το όραμά του αυτό δεν μπόρεσε ακόμη και μέχρι σήμερα να πραγματοποιηθεί, αφού ο οικισμός  παραμένει στάσιμος  και χωρίς βασική υποδομή.
Το αίτημά του για δωρεάν διανομή στους κατοίκους της δημόσιας εκτάσεως  περιμετρικά της περιοχής Ξηροποτάμου δεν γίνεται αποδεκτό από την πολιτεία,  παρά τις  έντονες και συνεχείς ενέργειές του προς τους  αρμόδιους φορείς. Είχε μάλιστα καταθέσει και  αίτημα  στη Βουλή των Ελλήνων   για ψήφιση ειδικής διάταξης νόμου  που τελικά  δεν εγκρίνεται, παρά την υποστήριξη του τότε  Αντιπροέδρου Μιχαήλ Στεφανίδη.
Στον τομέα του πολιτισμού συμβάλλει καταλυτικά στο ανέβασμα  του θεατρικού έργου <<Το ανοιχτό κλουβί>> του σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανού , κατά το έτος 1977, σε μια εποχή  που οι τοπικές κοινωνίες  δεν αποδέχονται  εύκολα τέτοιες δραστηριότητες. Αρκετές πρόβες του έργου αυτού γίνονται στο σπίτι του, παρουσία της Άρτεμις Δαμιανού, του Μάνου Λοίζου κ.ά.
           Ευρηματικός και πανέξυπνος…
          ΄Οταν εργαζόμασταν στα μεταλλεία  των επιχειρήσεων  Σκαλιστήρη στην θέση <<Μεμέτη>> της περιοχής Παπάδων, το έτος 1978, ο μεταλλειολόγος μηχανικός του εργοταξίου κ. Λεοντίδης  ζήτησε τη βοήθειά του για τη συναρμολόγηση και το χειρισμό ενός καινούργιου διατρητικού μηχανήματος  λέγοντάς του ότι <<εσύ έχεις ικανότητες απογείωσης  ενός αεροπλάνου αν το περιεργαστείς για λίγες μόνο  ώρες>>. Πράγματι μέχρι το μεσημέρι είχε καταφέρει  να συναρμολογήσει και να θέσει σε λειτουργία το μηχάνημα έργου. Έχαιρε της  ιδιαίτερης εκτίμησης του μηχανικού και τον συμβουλευόταν  στη διαχείριση του έργου.
         Ασχολείται και με τη μελισσοκομία ,διαπρέπει και  βραβεύεται στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

          Δεν είναι λίγες οι φορές που φιλοξενεί στο σπίτι του  αγροτικούς γιατρούς  για να μένουν στο χωριό και να μην στερούνται οι χωριανοί τις ιατρικές  υπηρεσίες τους. 
         Τα χαρίσματά του και οι αρετές του αποτελούν φωτεινό διαχρονικό παράδειγμα που σπάνια συναντούμε στη σημερινή εποχή...



 
 
 
 
 
 

  

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Ευχαριστήριο δασκάλας Δημοτικού Σχολείου Παππάδων


Η δασκάλα Κουτρότσιου Αναστασία και τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Παππάδων Ευβοίας ευχαριστούν θερμά τον καταγόμενο από την περιοχή δωρητή  αξιοσέβαστου χρηματικού ποσού. Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για την κάλυψη των βασικών αναγκών της εκπαιδευτικής μας μονάδας. Κινήσεις σαν αυτές σπανίζουν και αποκτούν ιδιαίτερη σημασία δεδομένων των χαλεπών καιρών και των δύσκολων συνθηκών που βιώνουμε.


 

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Έκφραση θερμών ευχαριστιών προς συμπατριώτη μας

 


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ
ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΔΩΝ

Παπάδες 26-09-2016
                                              
               
ΘΕΜΑ: Έκφραση θερμών  ευχαριστιών.

Στον εκλεκτό συμπατριώτη μας, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, εκφράζουμε και δημόσια τις θερμές ευχαριστίες μας, για την παροχή οικονομικής ενίσχυσης χιλίων (1.000) ευρώ για τις ανάγκες του Δημοτικού Σχολείου.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ







 

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Πρωτοβουλία του Δασαρχείου Λίμνης για καθαρισμό χώρου του Δασικού Χωριού Παπάδων και εκπόνηση μελέτης για τη συντήρηση των κτιρίων




    
     Το Δασαρχείο Λίμνης πήρε την πρωτοβουλία να καθαρίσει τον χώρο του Δασικού Χωριού Παπάδων για λόγους αντιπυρικής προστασίας.
      Ήδη όπως ενημερωθήκαμε ετοιμάζει μελέτη για τη συντήρηση των κτιρίων.
     Συγχαίρουμε αυτή την πρωτοβουλία και σαν Τοπική Κοινότητα που θέλουμε άμεσα να λειτουργήσει το Δασικό Χωριό,  που θα δώσει πνοή όχι μόνο στην Τοπική Κοινότητα Παπάδων αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.
 
 
 
 
 
 
 

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ


Του φωτογράφου-Ερευνητή Γιάννη Φαφούτη.
 
  
      Όπως είναι γνωστό η περιοχή της βορειοκεντρικής Εύβοιας είναι πλούσια σε λευκολιθικά κοιτάσματα, που αρχίζουν από το βόρειο Ευβοϊκό κόλπο και καταλήγουν στην άλλη πλευρά του νησιού, στο Αιγαίο Πέλαγος καλύπτοντας μία περιοχή πολλών χιλιάδων στρεμμάτων.
       Στον αγώνα δρόμου που παρατηρήθηκε από διάφορους Έλληνες και ξένους επενδυτές, το τελευταίο τέταρτο του 19ου μέχρι και το πρώτο μισό του 20ου αιώνα για την εξόρυξη του πολύτιμου για τη βαριά βιομηχανία προϊόντος, η περιοχή των Παπάδων που βρίσκεται μέσα στα παραπάνω γεωγραφικά όρια  δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση αφού στην περιοχή  είχαν εντοπιστεί κοιτάσματα λευκολίθου.
     Στην προσπάθειά μας να ξετυλίξουμε το κουβάρι της μεταλλευτικής ιστορίας του χωριού διαπιστώθηκε ότι οι γραπτές πηγές είναι  ανύπαρκτες στη βιβλιογραφία. Για αυτό θα αρκεστούμε στις προφορικές μαρτυρίες κατοίκων του χωριού που εργάστηκαν στα συγκεκριμένα μεταλλεία, αλλά και στις πληροφορίες του πατριάρχη των μεταλλείων στην περιοχή της βορειοκεντρικής Εύβοιας, κορυφαίου μεταλλειολόγου μηχανικού,  Νίκου Μιτζέλη που εργάστηκε κι΄ αυτός κατά τη διάρκεια  της καριέρας του στα παραπάνω μεταλλεία. Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Μιτζέλη στην περιοχή δραστηριοποιήθηκε μία ξένη εταιρεία που ανήκε σε κάποιον γερμανό ονόματι Χούμπερ, όπως και η εταιρεία Μαγκνομήν. Με πληροφόρησε επίσης ότι στην περιοχή του Μουρτιά η προβλήτα φορτώσεως έγινε επί των ημερών του μέχρι που κάποια μέρα έπιασε μεγάλη φουρτούνα στο Αιγαίο πέλαγος την ώρα που φόρτωνε κάποιο πλοίο και το οποίο στην προσπάθειά του να απαγκιστρωθεί παρέσυρε την προβλήτα για να βάλουν στη συνέχεια ταινία φορτώσεως.
     Ένας από αυτούς που εργάστηκαν στα μεταλλεία και κυρίως στα υπόγεια έργα είναι ο Γιάννης Αναγνώστου του Δημητρίου. Γέννημα θρέμμα του χωριού από μικρό παιδί στη βιοπάλη με πολύ μεγάλη προθυμία δέχθηκε να μας ξεναγήσει στους χώρους που υπήρχαν τα εργοτάξια, αλλά και να μας διηγηθεί τις προσωπικές του εμπειρίες, από τα μεταλλεία.
     Συναντηθήκαμε λοιπόν με τον Γιάννη Αναγνώστου την Κυριακή 15 Μαΐου 2016 σε ένα καφενεδάκι του χωριού. Μαζί μας ήταν και ο Βαγγέλης Αναγνώστου που προσφέρθηκε να μας μεταφέρει με το αυτοκίνητο του στις περιοχές των γαλαριών βορειοανατολικά από το χωριό, αλλά και μέχρι κάτω στην παραλία όπου ήταν η σκάλα φόρτωσης και τα καμίνια καύσης του μεταλλεύματος.
    Στα εργοτάξια της περιοχής  δούλευαν πολλοί  κάτοικοι του χωριού μας, λέει ο Γιάννης Αναγνώστου. Δεν υπάρχει γαλαρία που εγώ να μην έχω δουλέψει. Σηκωνόμαστε πολύ πρωί γύρω στις 5 γιατί έπρεπε να οδοιπορήσουμε κοντά στα 8 χιλιόμετρα μέσα από τα μονοπάτια κρατώντας τις ατομικές λάμπες ασετιλίνης και να είμαστε στην ώρα μας στους χώρους δουλειάς. Στην ευρύτερη περιοχή των Παπάδων υπάρχουν πολλές γαλαρίες όλες όμως σήμερα είναι μπαζωμένες και επικίνδυνες και δεν πρέπει κανείς να επιχειρήσει να μπει μέσα σ΄ αυτές.
      Σήμερα ισχυριζόμαστε ότι δυσκολευόμαστε να μετακινηθούμε με το αυτοκίνητο σκεφτείτε τι γινόταν εκείνη την εποχή που όλες τις διαδρομές τις κάναμε με τα πόδια λέει χαρακτηριστικά. Θυμάμαι μια φορά που μαζί με άλλους τρεις συγχωριανούς μας ρίξαμε 100 τσουβάλια τσιμέντο και αφού τελειώσαμε έπρεπε να κάνουμε και τον ποδαρόδρομο για να γυρίσουμε στο χωριό και όπως βλέπεις δεν είναι ισώματα ο τόπος μας.
     Κάνουμε την πρώτη στάση στην τοποθεσία που λέγεται Αγροσυκιά (από την υπερβολική βλάστηση στάθηκε αδύνατον να φωτογραφηθεί)  Στην περιοχή υπήρχαν οχτώ (8) γαλαρίες. Τέσσερις (4) εδώ στην Αγροσυκιά, δύο (2) στην Πρόνοια και δύο (2) στο Σταυρό. Τα πρώτα χρόνια  λέει ο μπάρμπα Γιάννης ο λευκόλιθος μεταφερότανε στην παραλία του Μουρτιά όπου υπήρχε η σκάλα φόρτωσης με τα ζώα τα οποία είχαν δύο μεγάλους ξύλινους κάδους. Το μετάλλευμα το φορτώναμε με τις πυρούνες μέσα στους κάδους. Όλοι αυτοί οι αγωγιάτες που κουβαλούσαν το μεταλλείο με τα ζώα τους είχαν έλθει από την περιοχή του Κούλουρου.
      Η δεύτερη στάση ήταν το νταμάρι του Γαγιάννη (βλέπε φωτογραφία). Ακόμη και σήμερα μετά από τόσα χρόνια καθώς η τομή ξεκινάει από την κορυφή της πλαγιάς και συνεχίζει προοδευτικά προς τα κάτω οι λευκολιθικές φλέβες ξεχωρίζουν πάνω στην πλαγιά, ενώ πιο κάτω στο μεγάλο άνοιγμα του νταμαριού είναι ακόμη εμφανή τα απομεινάρια  της εξορυκτικής δραστηριότητας.
     Τρίτη στάση  η  τοποθεσία Πλειάρη (βλέπε φωτογραφία). Εδώ λέει ο μπάρμπα Γιάννης υπήρχαν μαγαζιά και άλλα κτίσματα από τα οποία οι εργάτες προμηθεύονταν διάφορα τρόφιμα. Πράγματι κατά μήκος του δρόμου, στο αριστερό μέρος καθώς προχωρούμε προς τη θάλασσα,  αν μπεις μέσα στα δέντρα που έχουν σήμερα θεριέψει υπάρχουν σε χαμηλό ύψος τα απομεινάρια από πετρόχτιστα ντουβάρια αυτών των κτισμάτων (βλέπε φωτογραφία).
     Δυστυχώς εκείνη την ημέρα ένα απρόοπτο λάστιχο του αυτοκινήτου, μας ανάγκασε να μην προχωρήσουμε προς το Μουρτιά και να κάνουμε πολύ προσεκτική την επιστροφή μας στο χωριό δίνοντας το επόμενο ραντεβού μας που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 28 Μαίου 2016.
    Τούτη τη φορά συνοδός μου ήταν μόνο ο Βαγγέλης Αναγνώστου. Η διαδρομή ήταν πολύ ευκολότερη αφού μέσω του κεντρικού δρόμου που οδηγεί στην Ιστιαία φτάσαμε στην παραλία των Βασιλικών στρίψαμε δεξιά πήγαμε στα καμίνια που βρίσκονται δίπλα στην παραλία λίγο πριν από το χείμαρρο του Ξηροποτάμου. Τα καμίνια τέσσερα τον αριθμό το ένα δίπλα στο άλλο βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο σκάσιμο του χειμέριου κύματος και αναγράφουν στις μπούκες εξόδου του ψημένου μεταλλεύματος ότι είναι ιδιοκτησία Αφών Λένου.
      Όπως μου είχε πει ο Γιάννης Αναγνώστου λευκόλιθος ερχόταν σ’ αυτό το σημείο όπως είπαμε και πιο πάνω από τις γαλαρίες από ένα πολύ ομαλό δρόμο με ελάχιστες κλήσεις, με ένα βαγόνι που κινείτο πάνω σε σιδηροτροχιές το οποίο έσπρωχναν με τα χέρια οι εργάτες (βλέπε στη φωτογραφία τα απομεινάρια αυτής της διαδρομής).  Εδώ ο λευκόλιθος ψηνόταν και παρήγετο καυστική  την οποία άλλες φορές τον τοποθετούσαν σε τσουβάλια και άλλες φορές έπεφτε χύμα από ένα σιλό, στην  κυλιόμενη ταινία και από εκεί στα αμπάρια του βαποριού. Άλλη μία σκάλα φορτώσεως υπήρχε ανατολικά στην περιοχή του Μουρτιά στην οποία δεν πήγαμε γιατί πληροφορηθήκαμε ότι με τα χρόνια και το διαρκή μεγάλο κυματισμό του Αιγαίου Πελάγους κατέρρευσε και δεν υφίσταται σήμερα.
     Πήραμε το δρόμο της επιστροφής αφού επισκεφθήκαμε άλλη μία την περιοχή όπου το τοπωνύμιο ονομάζεται Μεμέτι και βρίσκεται δυόμιση χιλιόμετρα δυτικά του χωριού. Και εδώ όπως βλέπεις από ψηλά διακρίνονται τα  νταμάρια του λευκόλιθου.
    Κλείνοντας τον κύκλο αυτής της σύντομης αναφοράς της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή των Παπάδων νομίζω ότι κάτι προσφέραμε στην ιστορία του χωριού. Βάλαμε το πρώτο λιθαράκι σαν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές με την ελπίδα ότι ο ερευνητής του μέλλοντος θα ανακαλύψει καινούργια στοιχεία που θα διευρύνουν τη γνώση σ΄αυτό τον τομέα.
     Αξίζει και πρέπει να επισημάνουμε ότι και τα μετέπειτα χρόνια που στην ευρύτερη περιοχή του Μαντουδίου λειτούργησαν οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις της εταιρείας Σκαλιστήρη πολλοί κάτοικοι των Παπάδων, παλαιότεροι με εμπειρία, αλλά και νεώτεροι άντρες και γυναίκες εργάστηκαν για πολλά χρόνια στα εργοτάξια εξόρυξης και επεξεργασίας λευκολίθου.
 
     
 
 









Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016

Ολoκλήρωση του έργου ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΡΩΣΗ ΔΡΟΜΟΥ ΠΕΤΑΛΟ - ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ - ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΡΑ



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ
ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΔΩΝ
(τηλ. 6949121847)

                                                                                    Παπάδες 4.8.2016
                                                       
ΠΡΟΣ:   1) Γενικό Γραμματέα Αποκ/νης Δ/σης  Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας
      κ. Τσέλιγκα  (FAX 2413503651)
      Σωκράτους 111
      Τ.Κ. 41336 Λάρισα
  2) Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας
      κ. Κων/νο Μπακογιάννη
  3) Αντιπεριφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας
      κ. Σπανό
 
 ΚΟΙΝ/ΣΗ: 1) κ. Δήμαρχο Δήμου μας
                 2) κα Δήμαρχο Δήμου Ιστιαίας - Αιδηψού
                                                                        

ΘΕΜΑ:Ολοκλήρωση του έργου <<Ασφαλτόστρωση δρόμου Πέταλο –Ξηροπόταμος – Μαύρη Πέτρα>>.
 
Σας παρακαλούμε για τις σχετικές ενέργειές σας προκειμένου να ολοκληρωθεί το παραπάνω έργο,  το οποίο παραμένει ημιτελές για πάνω από δέκα (10) χρόνια.
Συγκεκριμένα το ανεκτέλεστο τμήμα του δρόμου είναι 800 μέτρα μήκος μέχρι οικισμό Ξηροποτάμου και 700 μέτρα μέχρι Μαύρη Πέτρα (σημείο σύνδεσης με τον παραλιακό ασφαλτοστρωμένο δρόμο Βασιλικών).
Η ολοκλήρωση του έργου θα διευκολύνει την ομαλή πρόσβαση των κατοίκων μας και των επισκεπτών προς τις παραλίες των οικισμών Ξηροποτάμου και Βασιλικών. Επίσης θα διευκολύνει και τη μετακίνηση των αγροτών μας προς τα ελαιοπερίβολά τους στην αγροτική περιοχή Ξηροποτάμου.
      Παρακαλούμε για τη σχετική ενημέρωσή μας

Με εκτίμηση,
 
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                              
 
       ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
 
 
 
 
 
 
 

 

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου (από το πρακτικό 17/12.7.2016 συνεδρίασης) για το Δασικό Χωριό Παπάδων



O Πρόεδρος πριν από την έναρξη συζήτησης των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης του δημοτικού συμβουλίου ζήτησε να συζητηθεί το θέμα της «Ενημέρωσης για το Δασικό Χωριό» ύστερα από αίτημα των συμβούλων της μείζονος μειοψηφίας, χαρακτηρίζοντας το θέμα ως κατεπείγον.Το δημοτικό συμβούλιο ύστερα από διαλογική συζήτηση κι αφού έλαβε υπόψη :
1. Την πρόταση του κ.Προέδρου για την συζήτηση του θέματος
2. Τις διατάξεις του άρθρου 67 παρ.7 του ν. 3852/2010
Αποφαίνεται Ομόφωνα Χαρακτηρίζει το θέμα της «Ενημέρωσης για το Δασικό Χωριό» ως κατεπείγον και συζητητέο κατά την παρούσα συνεδρίαση του.
Ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον κ. Δήμαρχο ,ο οποίος είπε:
«Με πρωτοβουλία του Υπουργού Αγροτικής ανάπτυξης του κυρίου Απόστολου, έγινε συνάντηση την περασμένη Πέμπτη ώρα 11:00 στο Υπουργείο με θέμα το Δασικό χωριό. Συζητήθηκε περιληπτικά και διεξοδικά στην συνέχεια, ότι ο Δήμος έχει πάρει απόφαση, αυτή που ξέρουμε, να παραμείνει στον Δήμο και να προχωρήσουμε σε νέα δημοπρασία με όλες εκείνες τις επιφυλάξεις που είχαμε πει, σχετικά με τον χρόνο της εκμίσθωσης του Δασικού χώρου, το θυμάστε, που υπολείπονται δύο χρόνια, ενώ θα πρέπει να είναι περισσότερα, για να έχει ενδιαφέρον ο κάθε μισθωτής.
Ανταλλάχθηκαν οι απόψεις, έγιναν γνωστά βέβαια αυτά στον Υπουργό, ήταν και ο γενικός γραμματέας ΥΠΕΣ εκεί, ήταν ο κ. Παζάρας, ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Αγροτικής ανάπτυξης, και επίσης ο κύριος Ζίγκηρης από το Δασαρχείο και ο Πρόεδρος του χωριού Παπάδες.
Λοιπόν η πρόθεση του Υπουργείου, ήτανε να αναλάβει το ίδιο, ως κυβέρνηση πλέον, όλη την διαδικασία για το Δασικό Χωριό. Δηλαδή από δω και πέρα να δημοπρατήσει να συντηρήσει τα πάντα. Αυτή ήταν η πρόθεση του.
Εμείς τονίσαμε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στην οποία επιμένουμε. Αλλά ανεξάρτητα απ΄ όλα, νομίζω ότι το δημόσιο συμφέρον, υπηρετείται με την πρόταση που έκανε ο Υπουργός.
Ρωτήθηκε αν υπάρχουν χρήματα στο Υπουργείο για να κάνει όλα όσα συζητήθηκαν. Και εκεί μας είπε βεβαίως, ότι θα γίνει μια πρόταση στο πράσινο Ταμείο να δοθούν κάποια χρήματα για τις άμεσες ανάγκες του Δασικού χωριού.
Βέβαια το ερώτημα που τίθεται, αλλά δεν το συζητήσαμε, είναι αν το πράσινο Ταμείο μπορεί να τα δώσει στην κυβέρνηση ή στο Υπουργείο, γιατί να μην τα δώσει στο Δήμο να κάνει τις αντίστοιχες δουλειές. Φυσικά δεν είναι ο Δήμος και το Υπουργείο στην ίδια θέση, εκεί όπως καταλαβαίνετε με ένα τηλέφωνο και μεταξύ των γραμματέων, μπορούν να λυθούν τα πάντα. Εμείς θα πρέπει να περάσουμε από την Αποκεντρωμένη και χίλια δύο άλλα πράγματα.
Έτσι μας ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους, να αναλάβει το Υπουργείο, όπως έχει αναλάβει και άλλα Δασικά χωριά, με την ίδια διαδικασία. Μάλιστα δε εκεί μας είπαν και το εξής περίεργο, ενώ εμείς γκρινιάζουμε ότι είναι ασυντήρητο και καταστρέφεται, μας είπανε ότι είναι το πιο καλοσυντηρημένο. Εμάς μας φάνηκε περίεργο αυτό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, γιατί εμείς δεν ξέρουμε τα υπόλοιπα Δασικά χωριά πως είναι, οι ίδιοι το γνωρίζουν. Λοιπόν, αυτή η κουβέντα έγινε. Και δεν ξέρω στη συνέχεια, τι περιμένουμε, μάλλον θα πρέπει να έρθει κάποιο άλλο από την Αποκεντρωμένη, σχετικά με αυτό το θέμα».
Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στους πιο κάτω δημοτικούς συμβούλους:
Παζάρα Βασίλειο : Για ενημέρωση επειδή ήμουνα παρών, αν θέλετε. Εκείνο που είπε ο Υπουργός ο κύριος Αποστόλου ήταν, ότι το Δασικό χωριό δεν πρέπει να χάσει την αξία του, γιατί είναι δημόσιο αγαθό. Και θα πρέπει, προκειμένου να έχει την οποιαδήποτε εξέλιξη ύστερα για μίσθωση ή υπεκμίσθωση, θα πρέπει να είναι συντηρημένο. Και έτσι όπως είναι σήμερα, αυτός που μπορεί να το συντηρήσει, είναι το δημόσιο. Άρα εμείς καταγγέλλουμε –είπε ο Υπουργός- θα καταγγείλουμε τη σύμβαση με τον Δήμο μονομερώς και από κει και πέρα ο Δήμος θα καταγγείλει με την σειρά του τον μισθωτή. Θα βγάλουμε χρήματα για να συντηρηθεί. Και από κει και πέρα δεν πήρε καμία απόφαση, δεν πάρθηκε απόφαση, τι θα γίνει μετά.
Λοιπόν μεταξύ του Δήμου και της Δασικής υπηρεσίας έχει υπογραφεί ένα μισθωτήριο. Και έχει την δυνατότητα ο καθένας να κάνει καταγγελία αυτού του συμφωνητικού που έχει υπογραφεί. Αυτό είπε ότι θα κάνει το δημόσιο. Έχει το πλήρες δικαίωμα να καταγγείλει αυτήν τη σύμβαση και να προβεί στην συντήρηση.
Δεν συζητήθηκε αν θα το πάρει το δημόσιο, αν το ίδιο το δημόσιο το μισθώσει, αν, αν, αν. Δεν πάρθηκε καμία τέτοια απόφαση.
Η απόφαση η δικιά μας είναι συγκεκριμένη, έχει πάρει σε προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο και από κει και πέρα, αν συμβεί οτιδήποτε, εδώ είμαστε να το παλέψουμε, και δεν κάνουμε καθόλου πίσω, απλά είναι τα πράγματα.
Στεργίου Ιωάννη: Λοιπόν, να πω ότι εκπλήσσομαι, διότι άκουσα από στόμα Δημάρχου, ότι η πρόθεση του Υπουργείου είναι να το πάρει. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει, εμένα προσωπικά ποια είναι η πρόθεση του Υπουργείου, εμένα με ενδιαφέρει ποια είναι η πρόθεση του Δήμου. Η πρόθεση του Δήμου έχει φανεί με αποφάσεις και με συζητήσεις μέσα στις αίθουσες συνεδριάσεων. Που και η τελευταία απόφαση ή 89/2016 είχαμε πάρει μία συγκεκριμένη απόφαση, για να προβεί ο Δήμος σε όλες τις ενέργειες προκειμένου να το συντηρήσει. Και μάλιστα, άλλες έπρεπε να ήταν οι κινήσεις που έπρεπε να είχε κάνει η Δημοτική αρχή, και όχι να κάνει συσκέψεις στα κέντρα λήψεως των Αθηνών για να δίνουμε πίσω αυτά τα οποία μας έχουν εκχωρηθεί. Είναι τρομερό αυτό που ακούμε, τουλάχιστον εγώ, και είναι και πρωτόγνωρο. Δηλαδή τι μας είπε ο Υπουργός; θα το πάρουμε πίσω. Κι εμείς είπαμε ναι πάρτε το πίσω; Εμείς δεν το θέλουμε. Δηλαδή έχει διαφανεί τουλάχιστον, μέσα από τοποθετήσεις, ότι εμείς δεν το θέλουμε, θέλουμε να το διώξουμε. Μια τέτοια άποψη επικρατεί, όχι βέβαια από όλους, από ορισμένους, και κυρίως από αυτούς που έχουν την ευθύνη της Δημοτικής αρχής, και δεν είναι κακό να τα λέμε.
Δεν έχουμε κάνει τίποτα, απολύτως τίποτα. Υπήρχε μία σύμβαση η οποία παραχωρήθηκε το Δασικό χωριό το 2009, ξέραμε ότι ήταν για 9 χρόνια και έληγε και ακόμα είναι σε ισχύ. Δηλαδή πάμε εμείς να δώσουμε, παράδειγμα κάτι, το οποίο ουσιαστικά η σύμβαση δεν έχει λήξει. Αντί να παλεύουμε να παρατείνουμε την σύμβαση και να πάμε εμείς να κάνουμε την διαδικασία να μισθώσουμε το Δασικό χωριό, λέμε ελάτε πάρτε το!
Εμείς δεν συμφωνούμε και δεν συνηγορούμε σε τέτοιες πρακτικές. Εμείς εμμένουμε ότι θα πρέπει αυτό να το κρατήσει ο Δήμος και να υλοποιήσει τις όποιες αποφάσεις έχουμε πάρει μέχρι τώρα. Ήδη έχουμε χάσει πάρα πολύ χρόνο, ένα χρόνο, ένα χρόνο ακριβώς συμπληρώνουμε ένα μήνα από τότε που ο μισθωτής ζήτησε να δώσει πίσω το Δασικό Χωριό, κι εμείς το πληροφορηθήκαμε σα Δημοτικό Συμβούλιο τον Γενάρη του 2016. Είναι αδιανόητα αυτά τα οποία συμβαίνουν.
Και τότε είπαμε να επισπεύσουμε τις διαδικασίες, και ήρθαμε πριν μόλις μερικές ημέρες και πήραμε μια απόφαση για το Δασικό χωριό, η οποία δυστυχώς, ούτε και αυτή πήγαμε να τη θέσουμε και να πούμε ότι κύριοι εμείς έχουμε συγκεκριμένες αποφάσεις, αυτό ζητάμε.
Και μαθαίνουμε σήμερα ότι πάει και αυτό. Ε, όχι δεν είμαστε διατεθειμένοι να τα χάσουμε όλα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Θα πρέπει λοιπόν εδώ πέρα να αντισταθούμε, να κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, να παρατείνουμε τη σύμβαση, και αυτό νομίζω ότι είναι εφικτό, σύμφωνα με την απόφαση την οποία είχαμε πάρει.
Και δεν ξέρω, δεν άκουσα τουλάχιστον, τι έγινε από τότε μέχρι σήμερα, ποιες ήταν οι κινήσεις σε αυτήν την κατεύθυνση και όχι στην κατεύθυνση επιστροφής, αυτή είναι η εύκολη λύση.
Γι αυτό λοιπόν, ξαναβάζω θέμα, ότι θα πρέπει να πάρουμε απόφαση σαν Δημοτικό Συμβούλιο ο Δήμος να προβεί σε όλες εκείνες τις ενέργειες, προκειμένου, άμεσα να ξεκινήσει τις διαδικασίες, προκειμένου αυτό να ανατεθεί σε κάποιον μισθωτή και όχι να επιστραφεί πίσω. Επειδή ακούστηκε λοιπόν, ότι προτίθεται το Υπουργείο να καταγγείλει μονομερώς τη σύμβαση, τουλάχιστον αυτό ακούστηκε, εγώ λοιπόν εισηγούμαι να πάρουμε απόφαση, ότι δεν δεχόμαστε καμία μονομερή λύση της σύμβασης από την πλευρά του Υπουργείου. Έχουμε μία σύμβαση η οποία είναι ενεργή μέχρι το 2018, να εφαρμοστεί η απόφαση η 89/2016 κι από κει και πέρα ο Δήμος να εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συγκεκριμένη σύμβαση. Και να ζητήσει, το ξαναλέω πάλι, την παράταση, προκειμένου να έχουμε τύχη μίσθωσης από κάποιον άνθρωπο, να έχει τύχη μίσθωσης το Δασικό χωριό.
Δανέλη Ιωάννη: Εγώ θέλω να πω το εξής. Ψηφίσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο να καταγγείλουμε τη σύμβαση μονομερώς, να εκπέσει η εγγυητική, για να μπορεί ο Δήμος να εισπράξει κάποια λεφτά, να μπορεί να βάλει φύλακες να φυλάξουν το Δασικό χωριό. Αλλά ο κύριος Δήμαρχος θέλει να φύγει τελείως από την ευθύνη, τελείως να φύγει το Δασικό χωριό, για αυτό και δεν τον ενδιαφέρει. Αν ήθελε, θα το είχε κάνει από πριν, να είχε εκπέσει η σύμβαση, θα είχε εισπράξει την εγγυητική, θα είχε βάλει άτομα στο Δασικό Χωριό, θα είχε συντηρηθεί. Αλλά ο κύριος Δήμαρχος δεν θέλει να έχει ευθύνη.
Κουτσουρά Σταύρο: Κύριε Πρόεδρε, έχουμε πάρει μια απόφαση, η οποία δεν χρειάζεται επικαιροποίηση, είναι πρόσφατη, τι να επικαιροποιήσουμε; δεν είναι εδώ και δέκα χρόνια που την έχουμε πάρει. Το ελληνικό δημόσιο έκρινε, από ότι ακούω, γιατί δεν έχω δει κανένα χαρτί να έχει έρθει στο Δήμο, ότι θα καταγγείλει μονομερώς τη σύμβαση.  Εμείς μπορούμε αυτό να το σταματήσουμε; ισχύει η απόφαση που πήραμε ομόφωνη ήταν, τι θα πούμε τώρα; τι θα πούμε; μπορούμε εμείς να πούμε στο ελληνικό δημόσιο δεν μπορείς να το κάνεις αυτό το πράγμα; υπάρχει απόφαση, έχουμε πάρει ομόφωνη απόφαση, αυτή η απόφαση αντιπροσωπεύει το Δήμο μας. Αν το δημόσιο θέλει να καταγγείλει μονομερώς τη σύμβαση, τι μπορείς να κάνεις κύριε Στεργίου; τι μπορείς να κάνεις;
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, η δημόσια περιουσία του Δασικού χωριού, το ελληνικό δημόσιο οφείλει να υπερασπίζεται και να προσέξει τη δημόσια περιουσία. Επειδή αυτή κινδυνεύει, δαπάνησαν 2 εκ. ευρώ για να γίνει το Δασικό χωριό. Όταν λοιπόν εμείς αδυνατούμε εκ των συνθηκών που αντιμετωπίζουμε να το συντηρήσουμε… φαίνεται, μα υπάρχει απόφαση, δεν πήγε η απόφασή μας; κ. Αλεξίου εγώ λέω να μην κάνουμε πλεονασμούς. Πήγε η απόφασή μας στον Υπουργό, δεν πήγε; βέβαια πήγε, το είπαν ότι ήταν μαζί η απόφαση.
Το θέμα είναι, εμείς μπορούμε να σταματήσουμε το ελληνικό δημόσιο; καταλαβαίνει ότι θίγεται δημόσια περιουσία 2 εκατομμύρια ευρώ. Και σου λέει το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να καταστραφεί, σταματάω τη σύμβαση μονομερώς και αναλαμβάνω εγώ να το συντηρήσω, αυτό κάνει το δημόσιο.
Το δημοτικό συμβούλιο ύστερα από διαλογική συζήτηση αφού έλαβε υπόψη τα ανωτέρω
 Α π ο φ α σ ί ζ ε ι   κ α τ ά   π λ ε ι ο ψ η φ ί α
 Δεν δέχεται καμία μονομερή λύση της σύμβασης από την πλευρά του Υπουργείου. Υπάρχει μία σύμβαση η οποία είναι ενεργή μέχρι το 2018, να εφαρμοστεί η απόφαση η 89/2016 κι από κει και πέρα ο Δήμος να εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συγκεκριμένη σύμβαση.
Την πρόταση ψήφισαν οι δημοτικοί σύμβουλοι κ.κ Στεργίου Ιωάννης –Στέφου Κυριακή –Καντζούρας Ιωάννης- Φλώκου –Κωνσταντάκη Σοφία- Δανέλης Ιωάννης- Σκομπρής Νικόλαος-Κουκουρίκος Ηλίας- Βούλγαρης Αναστάσιος-Τάρλας Κυριάκος –Γιαννιός Κων/νος- Αλεξίου Δημήτριος-Χατζής Ανδρέας.
Ψήφοι δέκα τρεις -13-
Μειοψηφούντων των πιο κάτω δημοτικών συμβούλων:
Σεσοντή Μαρία –Παζάρας Βασίλειος –Αλατζάς Ευάγγελος- Κουτσουράς Σταύρος –Παληός Ευστράτιος- Γεωργάκαινα Ελένης- Κατσούρας Δημήτριος- Χαλιούλιας Ιωάννης.
Ψήφοι οκτώ -8-
Συντάχθηκε το παρόν πρακτικό και υπογράφεται ως κατωτέρω:
O Πρόεδρος               H Αντιπρόεδρος                            Ο Γραμματέας

 Χατζής Ανδρέας       Στέφου Κυριακή                            Αλεξίου Δημήτριος




 

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Εκδήλωση ενδιαφέροντος του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ευαγγέλου Αποστόλου, για τη λειτουργία του Δασικού Χωριού Παπάδων



Σας γνωστοποιούμε ότι  με πρωτοβουλία του Υπουργού  Αγροτικής  Ανάπτυξης κ. Ευαγγέλου Αποστόλου,  πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα,  την 6.7.2016.   σύσκεψη για τη λειτουργία του Δασικού Χωριού Παπάδων, κατά την οποία συμμετείχαν:
1.     κ. Τσέλιγκας,  Γενικός  Γραμματέας  Αποκ/νης Δ/σης  Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας
2.     κ. Κουλουριώτης Χρήστος, Δήμαρχος
3.     κ. Παζάρας Βασίλειος, Δημοτικός Σύμβουλος
4.     κ. Ζίγκηρης Σπυρίδων, Δασαλόγος
5.     κ. Αντωνίου Γεώργιος, Πρόεδρος Κοινότητας Παπάδων
Συζητήθηκαν τα βασικά  προβλήματα (λειτουργία,συντήρηση)  του Δασικού Χωριού  και αποφασίστηκε να καταβληθούν προσπάθειες για την επίλυσή τους.





 

 

 

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Συνέχεια στα αθλητικά δρώμενα του χωριού Παπάδων


Το χωριό Παπάδες είχε κι έχει μια πολύ καλή σχέση με το ποδόσφαιρο. Είναι αναγνωρισμένο σωματείο από το 1974 με το όνομα «Κεραυνός Παπάδων» με συμμετοχή στα πρωταθλήματα Ε Π Σ Ευβοίας.
Τα πρώτα βήματα στην μπάλα γίνονταν στο σχολείο,  στους  δρόμους  και στις γειτονιές  με τόπια και πλαστικές μπάλες που για να μεταβιβάζονταν  σωστά τις σκίζαμε για να τις γεμίσουμε με χαρτιά και πανιά για το επιθυμητό βάρος της μεταβίβασης. Αργότερα ήρθε η δίφυλλη μπάλα με το εσωτερικό που το φουσκώναμε με το στόμα και δένονταν στο επάνω μέρος με κορδόνι. Το βάρος της ήταν αρκετό,  κατά πολύ περισσότερο, όταν ήταν βρεγμένη. Για το φούσκωμα έπρεπε να έχει κανείς γερά πνευμόνια. Αυτό βέβαια το έκανε με ευκολία ο Γιάννης Μαρκόπουλος εξ ου και το παρατσούκλι: [ ο Γιάννης Μπάλας].  Με τον καιρό είχαμε κι άλλες μπάλες οι οποίες σκιζόντουσαν συνέχεια λόγω της τριβής με το έδαφος   από πέτρες και χαλίκια, με αποτέλεσμα να τρέχουμε στον τσαγκάρη του χωριού Αγγελή, που μας τις μπάλωνε τακτικά αφιλοκερδώς. Όπως είναι φυσικό, παράλληλα με τις μπάλες χαλούσαμε και τα παπούτσια μας φωνάζοντας οι γονείς μας ότι δεν θα σας ξαναπάρουμε αλλά «ΕΛΒΙΕΛΑ».
Τα πρώτα σκιρτήματα για τις ομάδες ήταν από φωτογραφίες σε χαρτάκια που βρίσκαμε σε τσίχλες, ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, του ΟΣΦΠ, του ΠΑΟ, του ΠΑΟΚ, του ΑΡΗ και άλλων ομάδων με τα εντυπωσιακά χρώματα στις φανέλες, κάτι παραδοσιακό για κάθε ομάδα. Από το μοναδικό ραδιόφωνο του Ηλία Αφένδρα [ΑΕΚτζη] ακούγαμε την αναμετάδοση αγώνων. Κάθε Κυριακή κάτω από το παράθυρο του σπιτιού του ήταν μαζεμένα όλα τα παιδιά, θαυμάζοντας εξ αποστάσεως τους παίχτες  Νεστορίδη,  Δομάζο, Σιδέρη και άλλους πολλούς.  Μετά το σχολειό ,τους δρόμους και τις γειτονιές, συνηθίζαμε να παίζουμε όλα τα παιδιά μπροστά στην εκκλησία, στο αλώνι του καλοκαιριού με το φυσικό χορτάρι, ξεκινώντας με δοκάρια παλούκια του μέτρου. Αργότερα αυτά μετατράπηκαν σε κανονικά δοκάρια με σχοινί για οριζόντιο δοκάρι. Σιγά σιγά τα γκολπόστ ολοκληρώνονταν με τα δοκάρια από την φουρτζιάτα του Κων. Αναγνώστου σημερινή καφετέρια Ευαγγ. Αναγνώστου  κατά το πέρας του καλοκαιριού.  Στη συνέχεια  παίζαμε στη θέση Κουμαριά και μετά  στον Βιτζά στο σημερινό σπίτι του Παν. Μαρκόπουλου   Για πολλά χρόνια ξεκινάγαμε  με το διαχωρισμό των ομάδων ψηλά-χαμπλά του δημόσιου δρόμου με πάθος και  μεγάλο ανταγωνισμό.  Λόγω της θέλησης των παιδιών γινόντουσαν αγώνες με γειτονικά χωριά που υπήρχαν  γήπεδα, όπως το γυμνάσιο της Αγίας Άννα, το γήπεδο της Στροφυλιάς, των  Βασιλικών, του Μαντουδίου, στο  Προκόπι, στο  Αχλάδι και άλλα.  Με διοργανωτή τον Ευστάθιο Ραβανο πηγαίναμε στα γύρω χωριά  δωρεάν με το φορτηγό του Αθανάσιου και Γεωργίου Παπαδημητρίου, όλοι μαζί στην καρότσα, ακούγοντας από το ράδιο τα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου, θυμάμαι χαρακτηριστικά<< τα άσπρα περιστέρια>> καθώς και άλλα πολλά.
Αργότερα, μεγαλώνοντας οι αποστάσεις νοικιάζαμε το λεωφορείο του Ευσταθίου Παπαστάθη ξεκινώντας από την κάτω στέρνα Ρετσίνας, σημερινό εργοτάξιο Κων. Σταμουλου πληρώνοντας 3 δραχμές  για το εισιτήριο, με μέριμνα πάλι του Ευσταθίου Ραβανου . Εδώ θα ήθελα να παραθέσω επιγραμματικά μια μικρή ιστορία. Επί χούντας ο Νοελ Μπεκερ,  Άγγλος μεγαλοκτηματίας στο Προκοπι, διοργάνωσε ένα τουρνουά στο οποίο είχε καλέσει και την ομάδα «Κεραυνό Παπάδων». Πριν τον τελικό, η ομάδα μας έπαιξε με το Προκοπι  και ο αγώνας  έληξε 2-2 , δεν υπήρχε τότε παράταση  και νικητής έβγαινε με το στρίψιμο του κέρματος. Ο υπεύθυνος και οδηγός του Μπεκερ έριξε το κέρμα 1η φορά υπέρ Κεραυνού, ξανά ο ίδιος συνέχισε να ξαναρίχνει για 2η φορά, και πάλι βγήκε υπέρ Κεραυνού η επιμονή του ήταν να βγάλει νικητή το Προκόπι . Μετά από φασαρία έληξε με νικητή τον Κεραυνό Παπάδων. Ο τελικός έγινε στο Μαντουδι με αντίπαλο την Στροφυλια όπου κέρδισε ο Κεραυνός με 2-1 κατακτώντας το κύπελλο.  Στον τελικό παρευρέθηκαν καλεσμένοι του Μπεκερ ο Πατακός και ο Μαρκεζίνης.  Ο τότε Τύπος της εποχής έγραψε: «Η ομάδα των Παπάδων περίμενε να φύγει ο Πατακός για να βάλει  γκολ>> .
Το 1974, μετά από προσπάθεια πολλών χρόνων καταφέραμε να φτιάξουμε το γήπεδο στον Αη Λια με έξοδα και πολλή δουλειά των κατοίκων του χωριού μας μαζί με την εταιρεία ΜΟΜΑ (έφτιαχνε τότε τον δρόμο). Από το 1974 συμμετέχει στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ ΕΥΒΟΙΑΣ.  Με την συμμετοχή (για πρώτη φορά) στην Γ’ Κατηγορία φάνηκε το πάθος  των παιχτών και των παραγόντων και ανεβαίνει στη  Β’ Κατηγορία.  Ο φίλαθλος κόσμος ακολουθούσε σταθερά την προσπάθεια της ομάδας. Σ’ ένα αγώνα με Ευβοϊκό Γουβών κοπήκαν 1000 εισιτήρια. Την περίοδο αυτή το χωριό είχε πολλούς κατοίκους και  πολλά παιδιά, στην προπόνηση κάθε απόγευμα μαζευόντουσαν πάνω από 30 παιδιά. Η ομάδα συνέχιζε μέχρι και το 2016 στα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Ευβοίας. Αλλά βάση κανονισμού από το 2013 ότι στα πρωταθλήματα Β/ Κατηγορίας   πρέπει η ομάδα να διαθέτει γήπεδο με χλοοτάπητα, που σ’ εμάς δεν υπάρχει αυτή πολυτέλεια, έτσι αναγκαζόμαστε   να παίζουμε συνέχεια εκτός έδρας με μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις, και λόγο της κρίσης  τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, ως αποτέλεσμα να αποχωρίσουμε από το πρωτάθλημα στη μέση της αγωνιστικής  περιόδου του 2016.
Δεν αναφερόμαστε στους αφανείς ήρωες-παράγοντες που ασχολήθηκαν με την ομάδα και έδωσαν τα πάντα από την πλευρά τους σε κάθε πόστο που υπηρέτησαν, αφήνοντας τα σπίτια τους  και τις  δουλειές τους με σκοπό να πάει καλά η ομάδα .  Θέλει πολύ κουράγιο (ένα μεγάλο Μπράβο σ’ αυτούς).   Στόχος σήμερα είναι  να φτιαχτεί ο χλοοτάπητας στο γήπεδο για να νιώσουμε κι εμείς τα σαλόνια, [ έτσι αποκαλώ τα σημερινά γήπεδα στα νέα παιδιά] από τα αλώνια. Φτάσαμε πολύ κοντά στον στόχο αυτό πριν τρία χρόνια με την δημοπράτηση αλλά ας όψεται η κρίση των φτωχών, γιατί μόνο για τους μικρούς υπάρχει μάλλον, για να μην έχουν κουράγιο να διαμαρτυρηθούν.
Λόγω στενότητας  χώρου  στο βιβλίο δεν μπορούμε να αναφέρουμε  πολλά περισσότερα,  ίσως αργότερα, με την ανάγνωση αυτού του κειμένου να γενικεύσουμε για ένα ξεχωριστό βιβλίο. Ας μας συγχωρήσουν προκαταβολικά,  δεχόμαστε  κάθε παρατήρηση. 
Κων/νος Περήφανος, ποδοσφαιριστής/παράγοντας
Γιάννης Αναγνώστου,  προπονητής ποδοσφαίρου
/Το blogspot ευχαριστεί θερμά τους ανωτέρω  για την καταγραφή και παράθεση των αθλητικών γεγονότων του χωριού/
 

Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Συνοπτική αναφoρά στα αθλητικά δρώμενα του χωριού μας


Του Κων/νου Περήφανου, βετεράνου ποδοσφαιριστή

    Το χωριό Παπάδες πάντα είχε πολύ καλή σχέση με το ποδόσφαιρο και έχει ποδοσφαιρικό σωματείο αναγνωρισμένο με το όνομα «Κεραυνός Παπάδων» που συμμετέχει στο πρωτάθλημα Εύβοιας από 1974.
    Βέβαια και πριν αναγνωρισθεί το σωματείο είχε ομάδα και έκανε αγώνες φιλικούς με τα γύρω χωριά παίζοντας κατά καιρούς σε διάφορα μέρη που διαμορφώνονταν σε γήπεδα. Όπως στην πλατεία μπροστά στην εκκλησία, στη θέση <<Κουμαριά>> και στον <<Βιτζά>> στου Μαρκόπουλου Παναγιώτη το σπίτι σήμερα.
    Επί χούντας είχε διοργανώσει ο Μπέκερ ένα τουρνουά στο οποίο είχε καλέσει και την ομάδα των Παπάδων. Η ομάδα μας έφτασε στον τελικό που έγινε στο γήπεδο Μαντουδίου και κατέκτησε το κύπελλο με αντίπαλο την Στροφυλιά. Στον τελικό παρευρέθηκαν καλεσμένοι του Μπέκερ ο Πατακός και ο Μαρκεζίνης. Έγραφε ο τύπος της εποχής «Οι Παπάδες περίμεναν να φύγει ο Πατακός για να βάλουν γκολ». Ο αγώνας έληξε 2-1 υπέρ των Παπάδων. Το 1974 μετά από προσπάθειες χρόνων καταφέραμε και φτιάξαμε το γήπεδο στον <<Αηλιά>> με έξοδα των κατοίκων του χωριού και με την βοήθεια της ΜΟΜΑ που έφτιαχνε τότε τον εθνικό δρόμο.
    Δηλώσαμε συμμετοχή στο πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά ανεβήκαμε από τη Γ’ κατηγορία στην Β’ κατηγορία Ευβοίας. Σε έναν αγώνα εκείνη την χρονιά με τον Ευβοϊκό Γουβών κόπηκαν 1000 εισιτήρια. Την εποχή εκείνη το χωριό είχε πολύ κόσμο και πολλά παιδιά. Στο γήπεδο κάθε απόγευμα μαζεύονταν πάνω από τριάντα παιδιά για προπόνηση.
    Η ομάδα συμμετέχει μέχρι σήμερα το 2016 στα πρωταθλήματα που διοργανώνει η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Εύβοιας.
    Τα τελευταία χρόνια όμως το χωριό λιγοστεύει από κατοίκους και ειδικά νέους γιατί λόγω της ανεργίας αναγκάζονται να φύγουν από το χωριό και να αναζητήσουν δουλειά σε άλλα  μέρη. Από το 2013 όμως έχει γίνει υποχρεωτικό οι ομάδες που παίζουν Β’ κατηγορία και πάνω να αγωνίζονται σε γήπεδα με χόρτο. Το γήπεδο Παπάδων δεν έχει χόρτο και η ομάδα αναγκάζεται να παίζει συνέχεια εκτός έδρας. Αυτό είναι πολυδάπανο και μαζί με όλα τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η κρίση φέτος το 2016 αναγκαστήκαμε να αποχωρήσουμε από το πρωτάθλημα στη μέση της αγωνιστικής περιόδου.
    Δεν αναφέρω κανένα παράγοντα που ασχολήθηκε με την ομάδα γιατί νομίζω πως δεν υπάρχει κανένας που να μην βοήθησε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από διάφορα πόστα. Στόχος όλων σήμερα είναι να καταφέρουμε να φτιάξουμε χλοοτάπητα στο γήπεδο. Φτάσαμε πολύ κοντά στον στόχο αυτόν πριν τρία χρόνια όταν έγινε η δημοπράτηση αλλά ας όψεται η κρίση των φτωχών γιατί μόνο για τους φτωχούς υπάρχει μάλλον για να μην έχουν κουράγιο να διαμαρτυρηθούν.


(Το blogspot ευχαριστεί  θερμά τον Κώστα Περήφανο για την άμεση ανταπόκρισή του στην παράκλησή μας να αναφερθεί συνοπτικά στα αθλητικά δρώμενα του χωριού μας) 

 

 

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Σύντομη ιστορική αναφορά της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή των Παπάδων

φωτο από το αρχείο Γιάννη Αναγνώστου του Δημητρίου
Σας κάνουμε γνωστό ότι αποπερατώθηκε η εργασία της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή  μας από τον ερευνητή - φωτογράφο Γιάννη Φαφούτη, η οποία θα αποτελέσει μέρος της ύλης του υπό έκδοση βιβλίου του χωριού μας, που προβλέπεται να κυκλοφορήσει τον Αύγουστο 2016, με την επιμέλεια της κας Νίκης Καλέμη, Ιστιαία.

Το blogspot ευχαριστεί θερμά τον  Γιάννη Φαφούτη και τους συγχωριανούς Γιάννη Αναγνώστου του Δημητρίου και Βαγγέλη Αναγνώστου, για την αφιλοκερδή προσφορά τους στην εκπόνηση της παραπάνω εργασίας, η οποία σημειωτέον γίνεται για πρώτη φορά από τότε που άρχισε (έτος 1929 σύμφωνα με σχετική αναφορά του Ηλία Αφένδρα) η εξόρυξη και εκμετάλλευση των μεταλλείων στα διοικητικά όρια της κοινότητάς μας


φωτο από το αρχείο Γιάννη Αναγνώστου του Δημητρίου

 

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - 4ο ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΑ ΛΥΚΟΣΑΝΙΔΑ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Μεγάλη Επιτυχία σημείωσε και φέτος το "4ο Πέρασμα στα Λυκοσάνιδα"
Ένα 2ήμερο πεζοπορίας για οικογένειες, παιδιά, κατασκηνωτές αλλά και λάτρεις των επικίνδυνων καταβάσεων
διοργάνωσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Παπάδων 
Μοναδικό 2ήμερο πεζοπορίας και περιπέτειας στα καταπράσινα δάση των Παπάδων πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28 & την Κυριακή 29 Μαϊου, στα πλαίσια της διοργάνωσης "4ο Πέρασμα στα Λυκοσάνιδα Κρυμμένο Μονοπάτι Καταρρακτών" από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Παπάδων β. Εύβοιας.
Με δωρεάν συμμετοχή για όλους και σημείο εκκίνησης και για τις δύο ημέρες την θέση Κρύα Βρύση Παπάδων (Δασικό Χωριό), περισσότεροι από 150 συνολικά πεζοπόροι όλων των ηλικιών περιηγήθηκαν στις μαγευτικές διαδρομές που προσφέρονται στην περιοχή ενώ οι πιο τολμηροί επιδόθηκαν στην αναρρίχηση στους παγωμένους Καταρράκτες.
Ορειβατικοί & Περιπατητικοί Σύλλογοι μεταξύ των οποίων ο ΕΟΣ Χαλκίδας, έτυχαν της φιλοξενίας των ντόπιων, ενώ την διοργάνωση χαιρέτησε η Αντιδήμαρχος Δημοτικής Ενότητας Νηλέως, Δήμου Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας, Ελένη Γεωργάκαινα.  
Το πρόγραμμα που ακολουθήθηκε:
Σάββατο 28, πρώτη ημέρα της διοργάνωσης, οικογένειες και μικροί πεζοπόροι ή αλλιώς τα μικρά "Λυκοσανιδάκια", μετά το δυναμωτικό πρωινό τους, διέσχισαν την εύκολη Πράσινη Διαδρομή μήκους 4.5χλμ, με οδηγό τον εκπρόσωπο του Δασαρχείου Λίμνης κ. Σπύρο Ζίγκηρη, και συμμετείχαν σε μια σειρά από δραστηριότητες στο δάσος όπως γνωριμία με την χλωρίδα της περιοχής και παιχνίδια ομαδικότητας. Το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Περιφερειακού Τμήματος Χαλκίδας ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Συλλόγου και προσέφερε μαθήματα Πρώτων Βοηθειών και πυξίδας/προσανατολισμού ενώ, στο τέλος της ημέρας τα παιδιά γνώρισαν το άθλημα της τοξοβολίας και ζωγράφισαν στα χειροποίητα αναμνηστικά μπρελόκ από κλαδιά δέντρων που ετοίμασαν τα μέλη του Συλλόγου.
Στην συνέχεια ακολούθησε περιήγιση του Ε.Ο.Σ. Χαλκίδας στην ίδια διαδρομή ενώ το βράδυ οι φίλοι και φιλοξενούμενοι διασκέδασαν στην πλατεία του χωριού, συνοδεία μουσικού σχήματος.
Κυριακή 29, και ώρα 9:00 προορισμός όλων, το Κρυμμένο Μονοπάτι των Καταρρακτών, μια επικίνδυνη διαδρομή μήκους 8.4 χλμ που κάθε φορά αποζημιώνει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. "Η τρύπα της Φοράδας", τα "Σκαλάκια" και ο Μεγαλοπρεπής Δίχαλος ύψους άνω των 30 μέτρων, είναι μόνο τρείς από τους Καταρράκτες που συναντά κανείς στον εντυπωσιακή και απαιτητική αυτή διαδρομή. Λάτρεις του είδους επιδόθηκαν στην αναρρίχηση και στο κολύμπι στα παγωμένα νερά. Η μέρα έκλεισε με το καθιερωμένο παραδοσιακό φαγητό στο καζάνι που προσέφεραν οι ντόπιοι, στο γραφικό εξωκκλήσι του Αγ. Γεωργίου.
Στόχος της διοργάνωσης ήταν η ανάδειξη των Δασών ως εναλλακτικό τουριστικό προορισμό & ταυτόχρονα προβολή  των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της περιοχής. Ο Σύλλογος προσφέρεται να ξεναγήσει όποιον φίλο επιθυμεί να επισκεπτεί και περιηγηθεί στο Μονοπάτι των Καταρρακτών ή στην ευρύτερη περιοχή, καθόλη την διάρκεια του έτους, κατόπιν συννενόησης.
Τέλος, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Παπάδων απεύθυνει εγκάρδιες ευχαριστίες για την πολύτιμη συμβολή τους στην επιτυχία της δράσης στους:
·         Αντιδήμαρχο Δ.Ε. Νηλέως κα Ελένη Γεωργάκαινα για την ζεστή αποδοχή του εγχειρήματος
·         Εκπρόσωπο Δασαρχείου Λίμνης κ. Σπύρο Ζίγκηρη για την έμπρακτη υποστήριξη
·         Εθελοντές και κάτοικους που πρόσφεραν ανιδιοτελώς τον χρόνο τους
·         Ανώνυμους Υποστηρικτές για τις ευγενικές χορηγίες τους 
Καλή Αντάμωση στα βουνά! 
βίντεο:
Υπεύθυνος Επικοινωνίας:
Γωγώ Πασσά-Αφένδρα
Γεν. Γραμματέας
Εκπολιτιστικός Σύλλογος Παπάδων
------------------------------------------

(phone : +30 2221 30 6928 | (mobile 1: +30 6972 83 5963 |  (mobile 2 (whats up): +30 6978 73 0871 | : email : georgiapassa@yahoo.com 
 
Προφίλ Εκπολιτιστικού Συλλόγου Παπάδων: 
Πάνω από ένα τρίτο αιώνα ζωής, προσφοράς και δημιουργίας συμπλήρωνει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Παπάδων φέτος, διαδραματίζοντας όλα αυτά τα χρόνια κυρίαρχο ρόλο στην πρόοδο και ανάπτυξη του χωριού, αριθμώντας πάνω από 200 μέλη συνολικά. Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Συλλόγου ήταν δύσκολα, αλλά με το μεράκι των ανθρώπων που τον πλαισίωσαν δεν άργησε να αναδείξει το έργο του τόσο σε ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό επίπεδο όσο και σε δημιουργία δομών "παρακαταθήκη" για το τόπο. Από την ίδρυσή του (Δεκέμβριος 1979) ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα διοργανώνοντας 3ημερα εκδηλώσεων (συναυλίες, εκθέσεις), δενδροφυτεύσεις, εκδρομές, θεατρικά δρώμενα κ.α. ενώ έργο ορόσημο αποτελεί η 1η και 2η ανάπλαση της κεντρικής Πλατείας του χωριού συμβάλλοντας στον εξωραϊσμό του. Χάρις στο όραμα που συνεχίζει να διακρίνει τα μέλη του για την ανάδειξη και εξωραϊσμό της ξεχωριστής περιοχής τους, ο Σύλλογος αναλαμβάνει την διοργάνωση της περιβαλλοντικής και πολιτιστικής δράσης "Πέρασμα στα Λυκοσάνιδα" και καλεί όλους τους φίλους της φύσης και των Παπάδων να τον ακολουθήσουν στο "Κρυμμένο Μοναπάτι των Καταρρακτών". Παράλληλα, σχεδιάζει και υλοποιεί δράσεις αντιμετώπισης της κοινωνικής κρίσης με στόχο την ανακούφιση μελών και κατοίκων της περιοχής που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινότητας.
Στις παρακάτω σελίδες είναι διαθέσιμα όλα τα τελευταία νέα και οι λεπτομέρειες για τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Παπάδων και τις δράσεις του:

  Εκπολιτιστικός Σύλλογος Παπάδων