Έκφραση ευχαριστιών προς συμπατριώτη μας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ
ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΔΩΝ

Τηλ. 6949121847                                           Παπάδες 28-08-2012

FAX: 22270.51465

                                              
               
ΘΕΜΑ: Έκφραση θερμών  ευχαριστιών.

Στον εκλεκτό συμπατριώτη μας, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του και ο οποίος πρόσφερε στην κοινότητά μας οικονομική ενίσχυση για κοινωφελείς σκοπούς, εκφράζουμε και δημόσια τις θερμές ευχαριστίες μας.

 

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Έκφραση ευχαριστιών του Προέδρου προς papadesevia.blogspot

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΗΜΟΣ ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ – ΛΙΜΝΗΣ – ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ

ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΔΩΝ

Τηλ. 6949121847                                           Παπάδες 27-08-2012

                                                         

Προς: Τους παράγοντες και συντελεσςτές της έκδοσης  PAPADESEVIA.BLOGSPOT.COM

                

ΘΕΜΑ: Έκφραση θερμών  ευχαριστιών.

 

Σας εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας για την λειτουργία και υποστήριξη της ηλεκτρονικής ενημερωτικής έκδοσης, με την οποία αναρτούνται και γνωστοποιούνται  ιστορικά, κοινωνικά και πολιτιστικά στοιχεία του χωριού μας. Επίσης για τη συμβολή σας   στην ανάδειξη και προβολή των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών και για την προώθηση και επίλυση  των διαφόρων προβλημάτων που απασχολούν τον τόπο μας.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

  

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

 

Μελισσοκομία

 
της γεωπόνου Δέσποινας Αναγνώστου

Η τέχνη της μελισσοκομίας είναι πολύ παλιά, ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη και στην αρχαία Ελλάδα. Τη μεγαλύτερη όμως ανάπτυξη τη γνώρισε τα τελευταία εκατό χρόνια και ακόμη μεγαλύτερη τα τελευταία χρόνια μετά τον πόλεμο.

Η μελισσοκομία είναι από τις ελάχιστες οικονομικές δραστηριότητες του ανθρώπου που, όχι μόνο είναι φιλική προς το περιβάλλον, αλλά και συντελεί στην ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων. Με τη σταδιακή μείωση του αριθμού των άλλων εντόμων-επικονιαστών με τις εκχερσώσεις και τη χρήση των ζιζανιοκτόνων, ο ρόλος της μέλισσας στην επικονίαση των καλλιεργούμενων φυτών, αλλά και της αυτοφυούς βλάστησης καθίσταται πλέον πρωταρχικός. Η μέλισσα θεωρείται και είναι το πολυτιμότερο έντομο στον πλανήτη γη.

Στη Ελλάδα οι μεγαλύτερες ποσότητες μελιού προέρχονται από το πεύκο (55-60%), ενώ σημαντική είναι και η παραγωγή μελιού ελάτης (5-10%) και θυμαριού (15%). Στην περιοχή μας, στους Παπάδες Ευβοίας οι μεγαλύτερες ποσότητες προέρχονται από το εξαιρετικής ποιότητας πεύκο, από το ερείκι ή όπως συνηθίζεται να λέγεται στα μέρη μας: ξούρη και σε μικρότερο ποσοστό από το θυμάρι. Η Εύβοια φημίζεται παγκοσμίως για το μέλι και όχι μόνο. Μεγάλες ποσότητες γύρης, πρόπολης, βασιλικού πολτού και κεριού παράγονται στη Βόρεια Ευβοια και από εκεί μεταφέρονται ή μεταποιούνται για εξαγωγές.

Οι μελισσοκόμοι της περιοχής είναι 2η και 3η γενιά μελισσοκόμων, πολλοί από αυτούς αποκλειστικά επαγγελματίες μελισσοκόμοι. Κάνοντας μία μικρή αναδρομή, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα ονόματα των πρώτων μελισσοκόμων του χωριού, οι οποίοι ήταν: ο Κων/νος Νικ. Αναγνώστου (όπου του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο (ψευδώνυμο)

«ο Μέλισσας»), ο Ιωάννης Κων. Βρέττος, ο οποίος είχε βραβευτεί για την ποιότητα του μελιού του από την έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Δημήτριος Ζέρβας, ο Νικόλαος Ζέρβας <<μπασιώτης>>, ο Κωνσταντίνος Αν. Λίτσας, του οποίου την παράδοση συνεχίζει σήμερα ο γιος του Ανέστης Κων. Λίτσας με την οικογένειά του,  ο Γεώργιος Αφένδρας του Δημητρίου, ο Απόστολος Αποστόλου, ο Γεώργιος Ιωάννου Αποστόλου με την οικογένειά του. Οι νεότεροι είναι ο Άγγελος Λίτσας του Γεωργίου και ο Κων/νος Αρβανίτης. Αξίζει να σημειώσουμε οτι η μοναδική μελισσοκόμος  από τις γυναίκες του χωριού είναι <<η βασίλισσα>> Βούλα Λίτσα.

Σήμερα έχουν επικρατήσει δύο τρόποι μελισσοκομίας. Ο παραδοσιακός, όπου το σύνολο των κυψελών παραμένει σε ένα μέρος και ο σύγχρονος, που κάθε φορά μεταφέρεται στην περιοχή που έχει λουλούδια. Ο δεύτερος τρόπος, η νομαδική μελισσοκομία, θεωρείται ασύγκριτα πιο αποτελεσματική και πιο αποδοτική.

Από πλευράς γεωγραφικής κατανομής, η μελισσοκομία είναι δεδομένη σε όλη τη χώρα. Υπάρχουν όμως περιοχές που έχουν περισσότερο μελισσοκομικό ενδιαφέρον. Τέτοιες είναι οι περιοχές των νομών Χαλκιδικής, Καβάλας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Αττικής, Αρκαδίας, Ηρακλείου, Χανιών και άλλες.

Γιορτασμός της Παναγιάς στο πανέμορφο και γραφικό ξωκλήσι του χωριού

Σήμερα Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012, στο πανέμορφο και γραφικό ξωκλήσι του χωριού, στην τοποθεσία <<Παναγιά>>, έγινε γιορτασμός της Παναγιάς, μέσα σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης και ευλάβειας, παρουσία πολλών πιστών κυρίως από τους Παπάδες και τα Βασιλικά  και  άλλα γειτονικά χωριά.

 

Η Θεία Λειτουργία - Αρτοκλασία τελέστηκε από τον εφημέριο του χωριού και τον καλλίφωνο ψάλτη Κων/νο Αρβανίτη. Διακονούσε στην εκκλησία ο υποψήφιος κληρικός - αναγνώστης Αθανάσιος Γερογιάννης.

 

Μετά τη λήξη της λειτουργίας προσφέρθηκε πανήγυρη (μακαρόνια με κρέας), από τις κυρίες Ζαχαρούλα Φράγκου και Ελένη Βρέττου.

---------------------------------------------------------------------------------

ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

Κάθε χρόνο τον μήνα Αύγουστο, εννέα ημέρες μετά την κοίμηση της Θεοτόκου, γιορτάζουμε την απόδοση της εορτής ή τα λεγόμενα εννιάμερα.

 

Υπάρχει όμως μια διαφορά. Στις ιερές εικόνες που υπάρχουν κατά τόπους, δεν εικονίζεται η κοίμηση, αλλά το περιστατικό της μετάστασης της Θεοτόκου στους ουρανούς.

 

Εκεί βλέπουμε την Κυρία Θεοτόκο να ανεβαίνει στους ουρανούς, πλαισιωμένη από στρατιές αγγέλων, όπου και συναντά κάποιον πάνω σε σύννεφο και του δίνει κάτι. Τι είναι αυτό: Είναι η αγία ζώνη της, όπου σύμφωνα με την παράδοση, έδωσε στον αργοπορημένο για την κηδεία της απόστολο Θωμά, μοναδικό κειμήλιο, που φυλάσσεται μετά την πτώση της πόλεως, στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.

 

Φθάνοντας στην Γεθσημανή οι άλλοι απόστολοι του λένε ότι άργησε και ότι η Μητέρα του Θεού είναι στον τάφο. Τότε τους λέει ότι έφυγε στους ουρανούς (μετέστη) και του έδωσε και την Εσθήτα της (ζώνη) την οποία τους έδειξε.

 

Είναι το μοναδικό προσωπικό αντικείμενο της Κυρίας Θεοτόκου, που μας άφησε για παρηγορία και παραμυθία. Πράγματι και ενώ ο τάφος φυλασσόταν για να μην βεβηλωθεί και ενώ ήταν σφραγισμένος βρέθηκε κενός (άδειος).

 

Θέριεψε η αγάπη των χριστιανών και η πίστη τους, θέριεψε και το μίσος των αμετανόητων Εβραίων, που πάντοτε έψαχναν ευκαιρίες συκοφαντίας κατά του Χριστού και της Παναγίας Μητέρας του.

 

Έτσι και πάλι είπαν ότι νύχτα οι απόστολοι  έκλεψαν το σώμα της Παναγίας. Όμως μόνοι τους ρεζιλεύτηκαν δεύτερη φορά και γελοιοποιήθηκαν γιατί και εδώ ο τάφος φυλασσόταν.

 

Ας ευχόμαστε η Κυρία Θεοτόκος η ελπίς πάντων υμών να πρεσβεύει και να μας σκεπάζει πάντοτε τα λοξοδρομημένα και αμαρτωλά παιδιά της.     

 

Ιωάννης Σεφέρης του Δαυίδ, εφημέριος

 

Η Ελένη, κόρη του λαουτιέρη Κων/νου Κατσαρή και της Αθηνάς (κατσαρίνας)

   Θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια την αδύνατη, αλλά παιχνιδιάρα και γεμάτη τσαχπινιά και σβελτάδα Ελένη, κόρη του λαουτιέρη και σιδηρουργού Κων/νου Κατσαρή και της Αθηνάς <<Κατσαρίνας>> .

      Ήμουν τακτικός επισκέπτης στο σπίτι της, που σκορπούσε γέλιο και χαρά στα φτωχά χρόνια εκείνης της εποχής  (1950 – 1970).

    Ήταν ένα σπίτι φτωχικό, όπως άλλωστε τα περισσότερα σπίτια του χωριού, αλλά έσφυζε από ζωή, από τους ήχους του λαούτου και του αμονιού, που χτυπούσαν με τα σφυριά ο πατέρας της και η χειροδύναμη μητέρα της η << κατσαρίνα>>, για την κατασκευή και επισκευή των γεωργικών εργαλείων των γεωργών του χωριού και των γειτονικών χωριών.

  Όταν άκουγα τους ήχους των σφυριών και του αμονιού κατηφόριζα προς το σπίτι της για να συναντήσω την Ελένη και τα αδέλφια της Γιάννη και Θόδωρο, για να παίξουμε  με το φυσερό, τα σφυριά και τα τέλια του λαούτου του πατέρα της, που συνεχώς διαμαρτυρόταν για τις ζημιές που προξενούσαμε…

   Τρυπώναμε ανάμεσα στα σφυριά και τα πυρακτωμένα σίδερα και  παίζαμε  γυρίζοντας ασταμάτητα  το φυσερό και η μητέρα της μας κυνηγούσε επειδή ξοδεύαμε άσκοπα τα κάρβουνα….

   Ο πατέρας της ήταν αυτοδίδακτος λαουτιέρης και με την κομπανία του, με τους λαϊκούς τοπικούς οργανοπαίκτες Αριστείδη Αφένδρα (κλαρίνο), Νίκο Αφένδρα του Δημητρίου (σουραύλι), Κων/νο Ραβανό (βιολί) και Νίκο Ραβανό (λαούτο),  διασκέδαζε τους ταλαιπωρημένους από τις στερήσεις και τις κακουχίες χωρικούς των Παπάδων και των γειτονικών χωριών,  στις  γιορτές, στα πανηγύρια, στους γάμους  κτλ.

    Διαγωνίστηκε ως λαουτιέρης και τραγουδιστής στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ <<Να η ευκαιρία>>, κατά το έτος 1982, τραγουδώντας το παραδοσιακό άσμα <<βιολέτα ανθισμένη>>  και απέσπασε άριστη κριτική από τους κριτικούς Ροζίτα Σιώκου, Γιώργο Κατσαρό και Γρηγόρη Γρηγορίου.

    Η αναγνώρισή του από τους ανωτέρω κριτικούς τον χαροποίησε ιδιαίτερα, αλλά και τους χωριανούς μας, οι οποίοι για πρώτη φορά στα χρονικά είδαν έναν συγχωριανό τους να εμφανίζεται με επιτυχία στην τηλεόραση.

    Το τραγούδι αυτό ήταν το πλέον αγαπητό του και άρρηκτα συνδεδεμένο με τον ψυχισμό του αφού ήθελε  να βλέπει τη ζωή  πάντα ανθισμένη…

    Η μητέρα της η << κατσαρίνα>>, όπως τη φωνάζανε οι χωρικοί, ήταν εργατικότατη, καλοσυνάτη και φιλεύσπλαχνη. Παρείχε δε και ιατρικές υπηρεσίες κάνοντας ενέσεις και διάφορα  γιατροσόφια στους αρρώστους του χωριού….

    Τα τελευταία χρόνια διέμενε στην Αθήνα κοντά στα παιδιά της και πολλές φορές είχε φιλοξενήσει  και βοηθήσει συμπατριώτες μας, που είχαν ανάγκη κυρίως ιατρικής φροντίδας από νοσοκομειακά θεραπευτήρια.

    Η γοητευτική και πανέμορφη Ελένη, έφυγε από το χωριό κατά την δεκαετία του 1970, προς αναζήτηση καλύτερης τύχης στο αστικό κέντρο των Αθηνών.

    Φαίνεται ότι το καλλιτεχνικό γονίδιο που κληρονόμησε από τον  πατέρα της την επηρέασε και ανέπτυξε δράση στον καλλιτεχνικό χώρο.

    Συνεργάζεται επί πολλά χρόνια με τον δημοφιλή ηθοποιό Λάκη Λαζόπουλο και με άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες.

    Πληροφορήθηκα τελευταία ότι περιοδεύει με την καλλιτεχνική ομάδα του Λάκη Λαζόπουλου,  σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού, όπου δίδονται παραστάσεις,    καθώς και  για τα γυρίσματα της διεθνών προδιαγραφών ταινίας <<και ο θεός αγαπά το χαβιάρι>> του  σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή, που προβλέπεται να προβληθεί  το Φθινόπωρο. 

     Ελπίζουμε,  Ελένη, να σε δούμε και στο χωριό μας, με τον ανεπανάληπτο Λάκη Λαζόπουλο και την καλλιτεχνική ομάδα του, σκορπώντας ξανά τη χαρά και το γέλιο όπως παλιά…., τραγουδώντας το αγαπημένο  άσμα του πατέρα σου  παραφρασμένο σε <<Ελένη ανθισμένη>>...

15.8.2012

Γ. Αναγνώστου

Ηχορύπανση

Όπως είναι γνωστό οι κάτοικοι και οι τουρίστες της χώρας μας εκτίθενται σε έντονη

ηχητική ρύπανση από την απαράδεκτη και ανεξέλεγκτη συμπεριφορά ορισμένων οδηγών

κυρίως δίτροχων και αυτοκινήτων, από τα οποία εκπέμπονται εκκωφαντικοί θόρυβοι από

τις τροποποιημένες εξατμίσεις τους και διαταράσσουν σε μέγιστο βαθμό την ησυχία

και το περιβάλλον.

 

Παρόμοιο πρόβλημα υφίσταται και από τα καταστήματα (κέντρα διασκέδασης κ.ά.),

που θέτουν σε λειτουργία συστήματα αναπαραγωγής μουσικής πολύ υψηλής έντασης,

καθώς και από τη λειτουργία  δραστηριοτήτων, που καταγράφονται στην οδηγία της Ε.Ε.

προς την οποία έχει πλήρως εναρμονιστεί  η χώρα μας.

 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η ηχορύπανση κατατάσσεται ως Νο 2

περιβαλλοντικός κίνδυνος.

 

Προς εξάλειψη του απαράδεκτου φαινόμενου, που δημιουργεί σοβαρότατο κίνδυνο για το

περιβάλλον, τον άνθρωπο και τον τουρισμό της χώρας μας, οι αρμόδιες δημόσιες αρχές

θα πρέπει να εφαρμόσουν απαρέγκλιτα το παρακάτω νομικό πλαίσιο.

 

1)      Οδηγία 2002/49 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (25-6-2002)

2)      Υπ. Απόφαση 17252/ΦΕΚ 395/Β/19-06-1992

3)      Άρθρο 15 Κ.Ο.Κ.

4)      Κ.Υ.Α. 28340/2440/92 (ΦΕΚ 352/Β/18-8-1992

5)      Ν. 1650/86 «Για την προστασία του περιβάλλοντος»

6)      Αστυν/κή Διάταξη 3/2006 (ΦΕΚ Β 15/19960112)

7)      Σχετ. διατάξεις Δ.Κ.Κ.

Εορτασμός της Παναγίας Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Στις 14 Αυγούστου 2012, παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέστηκε στον ενοριακό ναό Εσπερινός και Αρτοκλασία, καθώς και περιφορά της Εικόνας της Παναγίας στο χωριό, με την ακολουθία  των πιστών.

Στις 15 Αυγούστου, ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέστηκε  η Θεία Λειτουργία, με λαμπρότητα και θρησκευτική ευλάβεια, από τον εφημέριο και τους ψάλτες της εκκλησίας. Διακονούσε στην εκκλησία ο υποψήφιος κληρικός - αναγνώστης Αθανάσιος Γερογιάννης.

Σημειώνεται ότι παλαιότερα ο γιορτασμός  γινόταν στις 23 Αυγούστου, αλλά με απόφαση του αειμνήστου ιερέα Γεωργίου Αφένδρα, μεταφέρθηκε στις 15 Αυγούστου, σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε ο συνεργάτης μας εφημέριος Ιωάννης Σεφέρης.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Εφέτος δεν πραγματοποιήθηκε στην πλατεία του χωριού το καθιερωμένο πανηγύρι από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

<<Εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε>>

 

Γιορτάζουμε σήμερα σε κάθε γωνιά της Ελλάδος την κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Στη χριστιανική γλώσσα κοίμησις σημαίνει θάνατος. Όμως το γεγονός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου δεν είναι όπως συμβαίνει γενικώς ένα πένθιμο ή θλιβερό γεγονός. Και το απολυτίκιό της, από όπου ο παραπάνω στίχος, αυτό ακριβώς ζητεί να μας διδάξη. Είναι γεγονός χαρμόσυνο.

Γιατί  η Παναγία μας, στην πραγματικότητα δεν απέθανε  <<Μετέστη προς την ζωήν>>. Μετετέθη. Εγκατέλειψε τα πρόσκαιρα και φθαρτά και μετέβη προς τα αιώνια και άφθαρτα. Έφυγε από την γεμάτη βάσανα, πόνους και πίκρες ζωή και επορεύθη <<ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος>>.

Επήγε κοντά στο παιδί της. Στον βασιλέα των βασιλέων και στον Κύριο των Κυρίων. Δίπλα του στέκει σαν Βασίλισσα των αγγέλων αλλά και των ανθρώπων. Εκεί έχει τώρα, ένα σπουδαίο έργο να επιτελέση. Έχει αναλάβει την μεσιτείαν προς τον Υιόν της, όλων όσων εκζητούν την βοήθειά της.

‘Όταν φεύγη από την ζωή ένας δικός μας μιλάμε για απώλεια λέμε: <<Χάσαμε τον προστάτην μας>>, <<χάσαμε τη μαννούλα μας>>. Τώρα τι θα γίνωμε; >>. Πόνος, φόβος και απελπισία μας κυριεύει.

Μα τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τώρα δεν χάσαμε τίποτε. Κερδίσαμε και θα κερδίζωμε. Τώρα έχομεν ισχυράν μεσιτείαν και προστασίαν. Αρκεί να απευθυνώμεθα προς Αυτήν. Να της εκθέτουμε τα προβλήματά μας, τις αγωνίες μας. Και να την παρακαλούμε με θερμή πίστη.

Μάννα, τρέξε, βοήθα μας.

Αγαπητοί μου σήμερα που η πατρίδα μας, ο λαός μας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κυρίως ηθικά και οικονομικά, σήμερα που η ζωή μας γέμισε από άγχος και αγωνία, ας θυμηθούμε, ας θυμηθούμε την Μεγάλη Μητέρα. Ας ζητήσουμε βοήθεια και προστασία της.

Η ανταπόκριση θα είναι άμεση.

Χριστιανοί μου: Η Παναγία δεν έφυγε από κοντά μας, δεν μας εγκατέλειψε. Βρίσκεται δίπλα μας, σε κάθε στιγμή.

Παναγία μας. Λύτρωσέ μας εκ παντός κινδύνου και θλίψεως,

Θεόφιλος Κουλουριώτης

Καθηγητής – Ιεροκήρυξ

   

Δημιουργoί του Δασικού Χωριού Παπάδων

Το Δασικό Χωριό Παπάδων κατασκευάστηκε από το Υπουργείο Γεωργίας,  με χρηματοδότηση της Ε,Ε, , στα πλαίσια ανάπτυξης των ορεινών όγκων της χώρας μας,  επειδή πληρούσε τις περιβαλλοντικές κυρίως προδιαγραφές και κατόπιν σχετικών ενεργειών των εκπροσώπων νομικών και φυσικών προσώπων.

Ο ανταγωνισμός ήταν έντονος, αφού οι υποψήφιες περιοχές ήταν πολυάριθμες   για αξιολόγηση προς ένταξη στα επτά (7) συνολικά δασικά χωριά στη χώρα μας, που είχαν προγραμματιστεί απο την πολιτεία, με την έγκριση της Ε.Ε.

Το γεγονός της επιλογής αποδεικνύει ότι ο τόπος μας έχει ιδιαίτερες φυσικές ομορφιές και χαρακτηριστικά, που λογικά  θα πρέπει με την κατάλληλη αξιοποίηση,  να τον οδηγήσουν στην ανάπτυξη.

 Η εκτέλεση του έργου άρχισε το έτος 2006 και η αποπεράτωση το έτος 2008, το δε κόστος κατασκευής ανήλθε σε 2.100.000 ευρώ.

Η προβολή και ανάδειξη του χωριού μας και ευρύτερα είναι αναμφισβήτητη, αφού πριν την κατασκευή του έργου ο δείκτης δημοσιότητας ήταν πολύ χαμηλός.

  

Αξίζει να αναφερθούμε στα παρακάτω  νομικά και φυσικά πρόσωπα, που ανέπτυξαν σημαντική δράση για τη δημιουργία αυτού του αξιόλογου έργου, που αποτελεί αναμφίβολα ιστορικό σταθμό στη μετεξέλιξη του τόπου μας, σε τουριστικό τόπο αναψυχής και την ενταξή του σε τροχιά σταδιακής κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης:

1) Ε.Ε.

2) Υπουργείο Γεωργίας

3) κ. Ελευθερίου, ανώτατος υπάλληλος Υπουργείου Γεωργίας

4) κ. Σπύρος Ζίγκηρης, δασολόγος Δασαρχείου Λίμνης

5) κ. Γιάννης Περήφανος, Δήμαρχος

6) κ. Κων/νος Περήφανος, Πρόεδρος Κοινότητας Παπάδων

7) κ. Κων/νος Αρβανίτης, Κοινοτικός Σύμβουλος

Προτείνεται η ανάρτηση πινακίδας, τιμής ένεκεν, στην είσοδο του Δασικού Χωριού, ώστε να φαίνεται διαχρονικά η συμβολή τους στη δημιουργία του έργου αυτού και ως μια μικρή πράξη απόδοσης ηθικής ανταμοιβής για τη δράση τους.